——ခါးသက္သက္ေန့ရက္ေတြမွာ မင္းမပါခဲ့ဘူး —–

ခါးေနတဲ့အတိတ္ေတြကုိလည္း ဟန္လုပ္ၿပီးငါမခ်ိဳခ်င္ခဲ့ပါဘူး

အရာရာဟာ မေန့ကအတုိင္းၿပင္ဆင္ခြင့္ရွိဦးမယ္ဆုိရင္ ၿပင္ဆင္ခ်င္ပါေသးတယ္

မငုိတတ္ခဲ့တဲ့ ေန့ရက္ေတြအေႀကာင္း နာက်င္လ်က္နဲ့ဆက္ေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာအေႀကာင္း …

ဒဏ္ရာေတြတုိင္းသာ ထင္က်န္တတ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္

အမာရြတ္ေတြနဲ့ၿပည့္ေနတဲ့ ငါ့ရင္ခြင္အစုံကုိဟန္ေဆာင္ဖုံးထားမေနသင့္ပါဘူး

ခြဲခြာၿခင္းေတြတုိင္းသာ အသက္ၿဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ငါဟာအႀကိမ္ႀကိမ္ေသဆုံးေနသူလူသားတစ္ေယာက္ပါ

ေလးနက္ၿခင္းေတြနဲ့ တည္ေဆာက္ သကၠရာဇ္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ၿပိဳဖ်က္ခဲ့ရသူပါ

မီးခုိးေငြ့ေတြနဲလူဆုိတာ ရင္ခြင္တစ္ခုလုံးမီးေလာင္ခံရၿပီးမွၿဖစ္လာရတာပါ

စီးကရက္တစ္ေတာင့္ရဲ့ အရသာကမီးခုိးေငြ့လုိ့ဆုိခဲ့ရင္

ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ဆုံး မင္းရဲ့အရသာက အလြမ္းနဲ့ နာက်င္မွဳဘဲ

လုံးေခ်ခံလုိက္ရတဲ့ တစ္ရွးတစ္ရြက္ဟာ

အေကာင္းပတိၿပန္ၿဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့သလုိ

လွဳိင္းတြန့္ရာေလးအၿဖစ္ေတာ့ ထင္က်န္ေနဦးမွာဘဲေလ

ေနာင္မွတ လုိ့ရတဲ့ ေနာင္တေတြ နဲ့အတူ

အတိတ္ကုိအတိတ္မွာထားခဲ့လုိ့ ပစၥပန္မွာ သန့္ရွင္းခြင့္ၿပဳပါေတာ့

က်ိဳးေႀကေနတဲ့ စီးကရက္ေတာင့္မ်ားစြာနဲ့ လဲၿပိဳေနတဲ့ပုလင္းခြံေတြႀကားထဲကဘ၀ကုိ

ရွံးထြက္ဖုိ့ႀကိဳးစားရင္ စစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ၿခင္းဆုိတာကုိ ရွာေဖြေနမိတယ္

ေသဆုံးသြားၿခင္းမရွိတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ့အတူ

ရွင္သန္ၿခင္းဆုိတာ ကုိထပ္ခါထပ္ခါ ေမြးဖြားတယ္

ရုပ္မဲ့အသံစကားေၿပာၿခင္းကုိ တစ္ဖတ္ကန္းခတ္ခုံမင္ေနမိေတာ့လည္း

ကုိနရီကုိအားနာမိၿပန္တယ္

တကယ္ဆုိ လြမ္းေမာၿခင္းေတြနဲ့ဘဲ ရွင္သန္ေနရတဲ့

ငါ့ေန့ရက္ အခ်ိန္ေတြကုိ အဆုံးသတ္ေစခ်င္မိၿပီ

                                                                                               မာန္ခက္၀င့္