သန္းေခါင္ယံည…..
လေရာင္၀င္းလက္ ေအးျမေလညွင္း
လမင္းသာႏွင့္ ညခ်မ္းခ်ိန္၀ယ္
ဘုန္းေမာင္တစ္ေယာက္…
လြမ္းေရာင္ေဆြးေျမ့ ျပင္းျပခ်စ္စိတ္
သတိရစိတ္တို႔ ဖံုးအုပ္၍
အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္။

ညိွဳ႕ယူစြဲမက္ ေတြေငးေစတဲ့
မင္းမ်က္၀န္း အရယ္အၿပံဳး
ကိုယ္မေမ့ႏိုင္ လြမ္းမိတာက
တကိုယ္ရည္လြမ္းဆြတ္မႈ မည္တာမို႔
ထာ၀ရသတိရစိတ္တို႔နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနလ်က္ပါ။

ကမာၻတည့္သေ႐ြ႕ ခ်စ္သူတို႔ဘ၀
ခ်စ္ျခင္းမ်ားမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔သလို
ခႏၶာတည္သေ႐ြ႕ ကိုယ္ မင္းကို
အဆံုးမဲ့ေမတၱာနဲ႔ ျမတ္ႏိုးပါရေစ။

ခ်စ္သူ….
တုန္႔ျပန္ေမတၱာ မေပးႏိုင္လည္း
ကိုယ့္စကား ကိုယ့္ကဗ်ာကို
ယံုၾကည္ေစခ်င္တာ ကိုယ့္ေ၀ဒနာပါ။