/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Zawgyi-One”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Zawgyi-One;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Zawgyi-One;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Zawgyi-One;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

ခက္သေယာင္ေယာင္ ထင္ခဲ့ရတာလား

တိမ္မေယာင္ေယာင္နဲ႔ နက္ခဲ့ရတာလား

အခ်ိန္တန္ေတာ့ အိပ္မက္ေတြဟာ ျပိဳလဲလို႔

ငါ့ရဲ႕ အိမ္ငယ္ေလးဟာ ေၾကကြဲေမွာင္မိုက္လို႔…

အဲ့ဒီ့အခ်စ္စာေမးပြဲမွာ ငါဟာ ထပ္ဆင့္ရံႈးနိမ့္ခဲ့ရသူ…

ဆိုပါေတာ့…ငါဟာ

မီးစာကုန္ေတာ့မယ့္ ပိုးၾကိဳးမွ်င္ေလး ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္

ငါ့ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ေတြထိ မင္းကို အလင္းေရာင္ေပးသြားဖို႔

ၾကိဳးစားမယ့္လူပါ…

မီးေတြျပည့္ေနတာကိုမွ မင္းဟာ အလင္းေတြပဲဆိုျပီး

ေပြ႔ဖက္ထားခဲ့ရသလား…

ကေလးေရ…

မင္းကို ခ်စ္ခဲ့လို႔ ငါအခါခါ မုန္းတီးခံခဲ့ရတယ္

မင္းကို ေပြ႔ပိုက္ခဲ့လို႔ ငါအခါခါ နာက်င္ခဲ့ရတယ္

မင္းကို အသက္ဆက္ေပးခဲ့လို႔ ငါအခါခါ ရွင္လ်က္နဲ႔ ေသခဲ့ရတယ္…

ငါဟာ လွည့္ဖ်ားတတ္သူ ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း အေကာင္းသား…

ငါဟာ မလွည့္ဖ်ားတတ္လို႔ လွည့္ဖ်ားခံခဲ့ရတယ္

မင္းဟာ ရိုးသားသူပါ…

မင္းဟာ ရိုးသားစြာနဲ႔ပဲ ငါ့ကို ေဖ်ာ္ခ်ေသာက္သံုးလိုက္ သူပါ…

ငါ့မွာ မင္းကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ေလာက္ျမိဳက္ခဲ့ရ…

မင္းဟာ ငါ့အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ ေလာင္ကြ်မ္းေၾကမြခဲ့ရ…

မင္းကိုေမးရဦးမယ္…

အခ်စ္ကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးလဲ…

ျမန္ျမန္ေျဖစမ္းပါ…

ငါ့မွာ ခရီးေတြ တနင့္တပိုးၾကီး ဆက္ရဦးမယ္ကြဲ႕…

ငါ့ရဲ႕ခရီးေတြဟာ…

 တစ္ခါတစ္ခါ ေထာင္နႈတ္ခမ္း၀ကို နင္းသြားလိုက္…

တစ္ခါတစ္ခါ သံဆူးၾကိဳးေတြကို ေျပးျမင္လိုက္…

တစ္ခါတစ္ခါ စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြကို ေထြးေပြ႔လိုက္နဲ႔

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…မင္းဟာ ငါေပးဆပ္ခဲ့ရသမွ်ေတြထက္

ငါ့ကို နာက်င္ေစခဲ့နိုင္သူေပါ့…

ကေလးေရ…

နီညိဳေရာင္လမ္းေလးေပၚမွာ အတူေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတုန္းက

ရယ္သံခပ္ပါးပါးေလးေတြကို ငါအခု လြမ္းတယ္

မင္းရဲ႕ဟိုးအေ၀းၾကီးက နီညိဳေရာင္လမ္းေလးမွာ

ငါရွိေနေပမယ့္ မင္းရဲ႕ နီညိဳေရာင္လမ္းေလးကိုပဲ ငါတမ္းတတယ္…

အိမ္နဲ႔အဆင္ေျပပါရဲ႕လား…

မုန္႔ဖိုးမွန္မွန္ရပါရဲ႕လား…

အရင္လိုျပႆနာေတြ တက္တုန္းပဲလား…

ဆံပင္ကို ေရႊအိုေရာင္ေတြ ရဲေနေအာင္ဆိုးလိုက္တယ္လို႔

ၾကားတယ္…အရမ္းကို လွပေနမွာေပါ့…

ငါ့ရဲ႕ ဆုေတာင္းကေတာ့

ငါခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူကို ကမၻာမွာ ေနေပ်ာ္ပါေစသား…

ကေလးေရ…

ေနေပ်ာ္ပါရဲ႕လား…

ေကာင္းကင္ေမွာင္ေမွာင္ၾကီးကို ေမာ္ၾကည့္ျပီး ေမးရတာ

ရင္ဘတ္နွစ္ခုစာ ေမာတယ္…

အခ်ိန္ေတြကေတာ့ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ကုန္သြားလိမ့္မယ္…

ဒီလိုနဲ႔ တို႔ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းလာၾကေရာေပါ့

ငိုေၾကြးျခင္းေတြကို မင္း ေျဖဆည္တတ္ေသးမွာ မဟုတ္ဘူး

အနာတရေတြကို မင္း ေပြ႔ဖက္တတ္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး

သာမာန္အတိုင္းပဲ ျမင့္ျမတ္ပါ

မာသာထရီဇာကို အားမက်ပါနဲ႔…

ကိုကိုယ္တိုင္ အနစ္နာခံသူကိုပဲ ေလးစားပါ…

အနစ္နာခံျပီး ျမင့္ျမတ္ရတာ သူေတာ္စင္ေတြထက္

သာပါရဲ႕…ကေလးေရ…

ဒါေၾကာင့္လဲ အေမစုဟာ မာသာထရီဇာထက္ ပိုလို႔

ကမၻာရဲ႕ျမတ္နိုးခ်ီးျမွင့္မႈကို ခံခဲ့ရတာေပါ့ …

ငါ့ကို သတိရတဲ့အခါ…

ငါ့ကို အမွတ္ရမိတဲ့အခါ…

ငါ့ရဲ႕ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို လွန္ထားလို္က္ပါ…

ဒါမွမဟုတ္ ေထာင့္နားတစ္ေနရာမွာ ငါ့ကိုရွိေပးပါ…

ေခါင္းပန္းလွန္ျပီး ဆံုးျဖတ္လို႔မရေတာ့မွန္း

ၾကမၼာစက္၀ိုင္းၾကီးက ဖြင့္ဟျပလိုက္ျပီ…

တမ္းတေနရယံုပဲ ရွိေတာ့မွာေပါ့…

ေလလာတဲ့အခါပ်ံသန္း၊ ေတာင္ပံျဖန္႔လို႔…

ငါ ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အမွတ္ရေပးစမ္းပါ

အခ်စ္ဆိုတာ

လိင္ဆက္ဆံၾကဖို႔ျပင္ဆင္တဲ့ ပို႔(စ္)ေမာ္ဒန္ဆန္ဆန္

ကစားပြဲတစ္ခုကို ေခၚတာေပါ့…

အသိတရားေတြ မေမွာက္မွားမိလိုက္ဖို႔ပဲလိုတယ္

လိုအပ္တဲ့အခါ စိတ္ကိုဖြင့္ခ်ေပးလိုက္ပါ…

တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့

ဆည္းဆာေတြထက္က မိန္းမပ်ိဳေလး ထာ၀ရ

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစသား…

ျပန္ၾကံဳဆံုၾကရပါေစသား…ကေလးေရ

ညဥ့္ဆိုးဆီမွာ ဆုေတာင္းေျခြေပးခဲ့ျပီ…

ေျမရိုင္းေတာက အလြမ္းေ၀ေ၀ေတြကို

တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေျခြေျခြခ်ရင္း ငါ့မွာ

မင္းကို ပိုိပုိလြမ္းေနရတယ္…

                                    ေရႊၾကယ္မိုး

မအားလပ္လို႔ ေရးထားသမွ် ကဗ်ာေလးေတြကို စုျပီး ေပးလိုက္ပါတယ္