သူ႕ကို….ကၽြန္မ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ဘူး….။
တစ္ခုတည္းေသာ စိတ္ကူးကမာၻကို ခ်ဳိးဖ်က္
အၿပံဳးတို႔မပ်က္ လက္ျပလို႔လွည္႔ထြက္……ထိုသူကို ကၽြန္မမေမ႔ႏိုင္ခဲ႕ဘူး…။
အိပ္မက္ညေတြ ေန႔သို႔အသြင္ေျပာင္း
ကေယာင္ကတမ္း နာမ္စားတစ္ခုကို ေခၚညည္းလို႔တမ္းတ
မ်က္ရည္တို႔ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ေစခဲ႔တဲ႔ ထိုသူကို….ကၽြန္မ မေမ႔ရက္ခဲ႕ဘူး….။
တစ္ျခားသူရဲ႕လက္ကိုတြဲ
တမင္တကာရက္စက္တာပါလို႔ ၀န္ခံ
ျပတ္သားစြာနဲ႔……ကိုယ္ခ်င္းစာမဲ႔စြာ ခြဲရက္ခဲ႔တဲ႔သူ႕ကို….ကၽြန္မ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ဘူး….။
Comment #2
ၾကိဳးစားေနပါတယ္ မိုးေရ….အရင္ကေလာက္ေတာ႔ မဟုတ္ေတာ႔၀ူးေပါ႔…(မေမ႔ႏိုင္တာေလးပဲေတာ႔တယ္…) 🙂
Comment #3
huh,,,,,,,,,
hote de naw,,
kou 1 ke ko myat myat noe noe ne chit mi twar p so yin mae loh ya hmar hote bu.
thu be lout yet sat par say mone loh ma ya bu,,mae phoe so po soe de,
ei lay ka dot yone de “kou pyu de kan kou htan pyan pe”..
koh kou ko yone de,,,koh ye phyu sin de myit tar 1 nae kya yin yaung pyan hat me so tar. .
kou chit myat noe de thu ko pine sine phoe kyoe sar nay hmar pe.
Comment #4
မေက…
ဘာေၿပာရမွန္းေတာ့မသိဘူး…ဒါေပမယ့္…ကဗ်ာေလးကုိထပ္တူခံစား…သြားပါတယ္
Comment #5
ေကာင္းတယ္
Comment #6
မေမ႔ႏိုင္ခဲ႕ဘူး…
Comment #1
တစ္ျခားသူရဲ႕လက္ကိုတြဲ
တမင္တကာရက္စက္တာပါလို႔ ၀န္ခံ
ျပတ္သားစြာနဲ႔……ကိုယ္ခ်င္းစာမဲ႔စြာ ခြဲရက္ခဲ႔တဲ႔သူ႕ကို….ကၽြန္မ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ဘူး….။
………………………..
ေက..
ကၽြန္ေတာ္……တိုက္ဆိုင္မွုမ်ားစြာနဲ႕ခံစားအားေပးသြားပါတယ္
……………….ၾကိဳးစားျပီးေတာ့..ေမ့ပါဟာ