ခ်စ္သူၿပဳံးရင္… ဘ၀ရႈံးေလာက္ေအာင္ပါပဲ….

ျမတ္ႏိုးလုိက္ရတာ..တြယ္တာလိုက္ရတာ…

ကၽြန္ေတာ္ဟာ.. ဘ၀..ကို မသိတဲ့ ေခြးအတစ္ေကာင္လို…..။

ရႈံးပြဲေတြဆက္လာရင္… အမုန္းလြဲေတြ ရြာခ်ပစ္ခ်င္တတ္တာ……

ကၽြန္ေတာ္ဟာ… ခဏ ဆိုတာ မသိတဲ့…  က်ီးအ တစ္ေကာင္လို…။

အိမ္ ..ဆိုတာ. ေက်ာခင္းစရာ…ဆိုတာေလာက္ကလြဲလို႔….

စိတ္ကူးထဲက တိမ္တစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္….. လမိုင္းမ ကပ္ေလျခင္း လို႔….

ခပ္၇ိုင္းရိုင္း.. စိုင္းျပင္းေနတတ္တာ

ကၽြန္ေတာ္ဟာ….   အရိပ္ဆိုတာ.. မသိတဲ့…   မရွိခိုးႏိုး.. လို ေကာင္စားမ်ိဳး၊

ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ ထင္ခဲ့တာပဲ….။

ျပာလြင္တဲ့ အလင္းထက္…  ခပ္နက္နက္ေအာက္ေျခကို…..

လိုလိုခ်င္ခ်င္  ႀကိဳက္ေနတတ္ခဲ့ပါရဲ႕…..။

တစိုက္မတ္မတ္… ေလွာ္ခတ္လာခဲ့ၿပီးမွ…..

အ၀ိုင္းမပီမသ..စက္၀ိုင္းမက်တက်… မွာ…

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀….ဟာ….. “သုည”။