ထံုးစံအတိုင္း
`နင္တို႔ကို အိမ္ေစာင့္နတ္က ႏွင္ထုတ္ထားတာလား´နဲ႔ စရင္
`ဘယ္သူ႕စီးပြားေရးကို တုတ္နဲ႔ထိုးခ်ေနလို႔လဲအေမရဲ႕´နဲ႔ ဆံုးမယ္
အိမ္မွာဆိုရင္ အိျႏၵမရ ဟိုရြရြ ဒီရြရြ
လမ္းေပၚမွာဆိုရင္ လန္ထြက္ေနေအာင္ လန္းၾကေပါ့လူငယ္ဆိုတာ

သူမ်ားက `၀မ္းတီး´ဆိုရင္ ငါတို႔က `က်ဆိမ့္´လိုက္ရမွ
စားပြဲခံုေပၚ စိတ္ထဲထင္ရာ ေလွ်ာက္ေရးေနရတာ အသံတိတ္ဂီတ
အစကတည္းက အၿငိမ္မေနတဲ့စိတ္က အခုမွ ပိုလႈပ္လာသလိုပံုစံနဲ႔
စီးကရက္တစ္လိပ္စီ ေကာက္ယူမီးညႇိၾက
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စတိုးက ၾကာၾကည့္ကၽြမ္းတဲ့ေကာင္မေလးကို
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ထိုင္စာေလာက္ေတာ့ ေငးမိငမ္းမိေတာ့တာပဲ

ငါတို႔ကဗ်ာေတြထဲမွာေတာ့ ငါတို႔ဟာ ဇာတ္လိုက္
ကြဲၿပီေဟ့ဆို ငါတို႔ေခါင္း၊ငါတို႔ရင္ဘတ္ ဟက္တက္ဆိုတာခ်ည္းပဲ
အစိမ္းခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္ရမွ ဒဏ္ရာက ေနသာထိုင္သာရွိသလိုလို
လက္ထဲကဓားမွာ ဘာမွမရွိဘူး၊ဓားကိုင္ထားတဲ့လက္ဟာ သတ္ဖို႔နဲ႔ေသဖို႔ပဲ

အခုရွည္ေနတဲ့ဆံပင္ ခ်က္ခ်င္း တိုလို႔ တို
အခုတိုေနတဲ့ဆံပင္ လက္ငင္း ကတံုးျဖစ္လို႔ ျဖစ္
နားကပ္နဲ႔ဖိနပ္နဲ႔ စမတ္က်က် ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေတာ့ ေသရမွာ ေမ့
ငါတို႔လူစံုရင္ `ဘြဲ႕ရၿပီးမွေတာ့ ဆိုက္ကားနင္းမွာေပါ့´လို႔ တက္ညီလက္ညီ
သူမ်ားထက္ေနာက္မက်ေအာင္ ေအာ္ရယ္မိၾကတယ္

ကုန္ၾကမ္းရွာခ်င္ရင္ ကုန္ေခ်ာရဲ႕အရည္အေသြးကို ၾကည့္
အျမတ္မ်ားမ်ားလိုခ်င္ရင္ အရင္းအႏွီး ႀကီးမားရတာေလာက္ကေတာ့
မေျပာလည္း သိပါတယ္ေဘာ့စ္
အေပြးျမင္ အပင္သိအတြင္းသိအဆင္းသိအခ်င္းသိလူငယ္ေလးေတြပါ
ကယ္တင္ရွင္ႀကီးစတိုင္လ္ဖမ္းၿပီး
ဘြဲ႕ရပညာတတ္တစ္ေယာက္ကို အိမ္သာခြက္ေဆးခိုင္းတာေတာ့ ဘယ္ေကာင္းမလဲ
မာနက မိုးထိုးေနတဲ့ေကာင္ေတြ အငတ္သာ ခံမယ္၊ေခါင္းေတာ့ မငံု႔ႏိုင္ဘူး

စိတ္ညစ္တဲ့အခါ လမ္းေဘးဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္တယ္
စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ေတြ႕ရာေက်ာက္ခဲ ရန္သူလို ကန္ေက်ာက္ပစ္တယ္
စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ေဟာင္ေနတဲ့ေခြးကို ေျပးကုိက္လိုက္ခ်င္တယ္

လြန္ခဲ့တဲ့ပိေတာက္ပန္းကေလးေတြနဲ႔အတူ ပြင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ဆိတ္သုဥ္း
`ခ်စ္တယ္´လို႔ အေၾကာင္းမျပန္ရင္ `ရူးရွာၿပီ´ဆိုတဲ့သတင္း သူ႕ဆီ
တစ္နည္းနည္းနဲ႔ေရာက္ေအာင္ ပို႔ရမယ္
ငါတို႔ေအာ္ဆိုေနတဲ့အသည္းကြဲသီခ်င္းကို ဘယ္သူေတြ မ်က္ရည္က်ေအာင္ ရယ္ေမာမလဲ

ေရးေနရတာကိုက ေရးေတးေတးဆိုေတာ့ ဖတ္ရတာလည္း ဖတ္ဖတ္ကို ေမာေနေတာ့မွာပဲ

                                                                                                        ကိုသွ်ား