အတၱရယ္ မာန္မာနရယ္
ကုိယ္အက်ဳိးရယ္ ေလွာင္ပိတ္လုိ႔
မာယာညြတ္ဖူး တလူလူနဲ႔
ေဇာေခၽြးေတြ စီးေမ်ာပါရဲ႕
အလင္းေရာင္မဲ့ေသာ အိပ္ယာထက္မွာ
ေမွးစက္ဖုိ႔ ၾကဳိးစား စစ္တုိက္ခဲ့လည္း
ညဥ့္တစ္ ညဥ့္တာ ဆုံးသြားလိမ့္မယ္
အိပ္ေပ်ာ္ဖုိ႔တာ မျဖစ္လာခဲ့ဘူး…။

ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္
ေမာဟရယ္ ေလွာင္ပိတ္လုိ႔
အေတြးရယ္ တလူလူနဲ႔
အိပ္ယာထက္မွာ ေမွးစက္ေနပါရဲ႕
အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းကုိ စစ္တုိက္ယူဖုိ႔
ၾကဳိးစားခဲ့ေပမဲ့ ဘဝတစ္ခုတာ
ဆုံးသြားလိမ့္မယ္ အႏုိင္ဆုိတာ
ျဖစ္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ပါဘူး…။

အမ်က္ထြက္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားထက္
အနာတရျဖစ္ခဲ့ တစက္စက္ တုန္ခါေနတဲ့
အတၱရဲ႕ သက္ေရာက္မႈက
ခႏၶာကုိယ္ေပၚ လႊမ္းျခဳံလုိ႔
မၾကည္သာတဲ့  မ်က္ႏွာျပင္ထက္
အျပဳံးတစ္ပြင့္ ပြင့္ဖုိ႔ဆုိတာ..။

ေမြးဖြားျခင္း ေသဆုံးျခင္းရဲ႕
ဘဝနိယာမ လြင္ျပင္ေတြထဲ
ခရီးသြားတစ္ေယာက္လုိ လွမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း
တြန္းအားတစ္ခ်က္ ေလာဘရမက္နဲ႔
ပန္းတုိင္းဝင္ဖုိ႔ဆုိတာ အစဥ္အလာမဲ့တဲ့
ကာရံတစ္ခ်က္ ေဆးပန္းခ်ီကားခ်က္ပါ
ပ်က္ခ်င္ရင္လည္း ပ်က္လုိ႔ေနမွာေပါ့..။

အေရွ႕သုိ႔ လွမ္းတက္ခဲ့တဲ့
ေျခလွမ္းမ်ားစြားလည္း ေနာက္တြန္႔မိတာေတြ
ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ၾကဳံေတြ႔ဖူးမယ္
အေျခမခုိင္လုိ႔ ယုိင္တုိင္တုိင္လည္း
ျဖစ္ခဲ့ဖူးမယ္ ၾကဳံခဲ့ဖူးမယ္
ေလာကဓံမွာ ရင္ဆုိင္ရတဲ့
အျဖစ္အပ်က္ ေခၽြးစက္မ်ားၾကား
ၾကဳံေတြ႔ဖူးတဲ့ ငါ့ေျခလွမ္းမ်ား
ၾကဳိးစားလုိ႔ ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲ…။

မဆီမဆုိင္ ဘဝစာမ်က္ႏွာျပင္မွာ
မရွိတဲ့ ပါဝါကုိ ထုတ္လုိ႔
အလွပဆုံး ခဲသြားထက္မွာ
မညီညာ လက္ေခ်ာင္းမ်ား လႈပ္ရွားလုိ႔
စီကုံးမိတဲ့ အႏုအလွ စာအလကၤာေတြလည္း
ပရိတ္သတ္ေရွ႕ ရြတ္ဖတ္ျပဖုိ႔ဆုိတာ
ျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ျပန္ရလုိက္တဲ့
သူတုိ႔ဆီက ကရုဏာေတြက
ပ်ားရည္စက္နဲ႔ ဓားသြားတစ္ခ်က္
ေပါင္းစပ္ထားသလုိ ျငင္းဆုိဖုိ႔ ခက္ခဲ့
ဒါေပမဲ့.. အတိတ္မွာ ျပန္ေပးဆြဲထားတဲ့
အိပ္မက္တစိတ္က အနာဂတ္ကုိ
ခါးသက္သက္နဲ႔ ခရီးဆက္ခဲ့
ရည္ရြယ္ခ်က္က ၾကဳိးစားထားတဲ့ ပန္းတုိင္းေပါ့…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း