ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္းလင္းလာတဲ့ညေန
ငါးခံုးမတစ္ေကာင္နဲ႔စမယ္..။
တစ္ေလွလံုးပုပ္ခ်ိန္ ျပီးမယ္ မျပီးဘူး မေသခ်ာဘူး..။
ေဗာဓိပင္ဘုရားထဲ မွတ္ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြေဘးခ်ိတ္လို႔
ငါ့အတၱကို ဆရာ အသိအမွတ္ျပဳတယ္…။
ဖြင့္ထားတဲ့တံခါးေတြဟာ ပိတ္မရတဲ့အေၾကာင္း
ဦးေခါင္းဟာ ဖိနပ္စီးသင့္ေၾကာင္း
ေမာင့္အရိုင္းပန္း ဟာ အမ်ားပိုင္သိိစိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း…
သာေၾကာင္း မာေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ ေရာေထြးျပြန္းသြပ္ လႊတ္လိုက္တယ္..။
ငါေရာ..ဆရာေရာ…ငါးခံုးမေတြေရာ…
ပုပ္ေနတဲ့ ျမစ္ၾကီးထဲ ေလွာ္၀င္သြား..
ငါးခံုးမတစ္ေကာင္နဲ႔ စတယ္။
တစ္ေလွလံုးပုပ္လို႔ ျပီးပါတယ္…။
……………………………………ဟိန္း(12.4.12)…
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service