အထီးက်န္ (ေမာင္ဖီလာ)
မင္းအေတြးအေခၚက
အေရာင္မထြက္ဖူးတဲ့
ဒီလုိထိမိစမ္းမိဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ခ်ီတက္လာတာမွ မဟုတ္တာ
လွ်ပ္စီးေရာင္တလက္လက္
ပန္းခင္းထဲကရန႔ံေတြ ေရာင္ကုိင္းလာတဲ့အထိ
ေလာကဓံငါ့အေပၚထစ္ၿခဳန္းပုံ ေစာင္းနင္းတယ္
အရြယ္အစားအမ်ိဳးအမ်ိဳး
အေရာင္အေသြးအမိ်ဳးမ်ိဳးနဲ႕
ပင္လယ္ခရုေတြ အာရုံကုိစူးေစတာကလြဲၿပီး
ဘာမွ အဆန္းတၾကယ္ ခူးခပ္မေပးဘူး
တေမ်ာ္တေခၚ ေငးၾကည့္မိသမွ်
ရႈခင္းေတြကလည္း အရြယ္မတင္ဘူး
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေၿပာသေလာက္ မေကြ႔ေကာက္ဘဲ
ကၽြန္ေတာ္ထင္သေလာက္
ေၿဖာင့္တန္းလွပတဲ့ၿမစ္ဆီ ျပန္လာခဲ့တယ္
သဘာ၀တရားဟာ စိမ္းစိမ္းစုိစုိ
ေနလုံးနီနီက ကန္သင္းရုိးအစပ္မွာ ဖူးလုိ႔ပြင့္လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္လႊတ္တင္လုိက္တဲ့ သီခ်င္းကေလး
ပ်ံလႊားငွက္ကေလးနဲ႔တုိက္ၿပီး ျပန္က်လာခဲ့
ၾကီးေကာင္၀င္စဆည္းဆာကုိ ေမာ့ၾကည့္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းလဲ ေပ်ာ္ပါတယ္။
ေမာင္ဖီလာ
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
nice poem