လိပ္ျပာသခင္ရယ္၊‎
စိတ္မွာအစဥ္မယံုခ်င္တတ္လဲ၊‎
အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္အမွတ္နဲ႔၊‎
အကုန္အစင္ဖတ္ပါ။‎

ငယ္စာရင္းမွာ မဝင္ပါဘူး၊‎
သူငယ္ခ်င္းပါ အစဥ္ေျပာေပမယ့္၊‎
ရင္ေမာစြာ တိတ္တခိုးနဲ႔၊‎
ႀကိတ္ပ်ိဳးမိတဲ့ အၾကင္နာကို၊‎
တမင္တကာ ရင္မွာသိမ္းပါလို႔၊‎
ထိန္းလာရ အေနခက္ေလတဲ့၊‎
ေႏြရက္ေတြၾကာ။‎

အမွန္ေျပာရင္ကြယ္၊‎
သံေယာဇဥ္တြယ္လာေလေတာ့၊‎
ႏြယ္ပမာလုိရစ္ပတ္ထားတဲ့၊‎
အခ်စ္နတ္ဘုရားရဲ့ေစရာကြ်န္ပမာ၊‎
အသစ္ထပ္ပြားတဲ့ေဝဒနာႏံြမွာ၊‎
ကြ်ံလာေလ အ႐ုန္းခက္၊‎
မမုန္းရက္တဲ့ အတြယ္အတာ၊‎
‎ႂကြယ္ကာဆင့္ပြား။‎

ရင္ထဲမွာ ဆယ္ေနထြက္သလိုေပါ့၊‎
ရွင္ကဲြဟာ တကယ္အေနခက္ပါရဲ့၊‎
ေရထက္က လမင္းပံုလို၊‎
ဘဝခ်င္းမဆံု လြမ္းဗ်ာႂကြယ္လုိ႔၊‎
တမ္းကာရယ္ မျပည့္တဲ့ခဏမွာ၊‎
ႏႈတ္ခမ္းလႊာရယ္ ေသြ႔ခဲ့ရစဥ္၊
ေန႔နဲ႔ညအစဥ္ ေျပာင္းသြားေလသမွ်၊‎
မေမ့တဲ့ဘဝတြင္ ေႏွာင္းသြားၿပီမို႔၊‎
‎(ခရမ္းျပာရယ္ … )‎
မေတြ႔ခဲ့ၾကရင္အေကာင္းသား။ ။‎

ဟယ္ရီ