ခရီး
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:SimSun;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
မိုးသံေတြ သိပ္သည္းတဲ့ေန႔မွာ
ငါဟာ အမိုးေတြကိုသိမ္းဆည္း
ရြက္ကုန္ဖြင့္ဖို႔ လႊင့္ခဲ့တယ္ ။
သူငယ္ခ်င္းေရ ပင္လယ္က မင္းတို႔ငါတို႔ ထင္တာထက္
က်ယ္ေျပာတယ္ ပိုနက္တယ္ ပိုမာယာမ်ားတယ္ ။
တစ္ခါ တစ္ခါ ေဒါသတၾကီး ဆာေလာင္တတ္ေသးတယ္ ။
ငါတို႔လာခဲ့တယ ္ ငါတို႔လာခဲ့တယ္ ငါတို႔လာခဲ့တယ္ ။
ေ၀ဒနာ နမိတ္ပံု ေဆးေရာင္စံုနဲ႔ မလွည္႔စားနဲ႔
ရုိးရုိးသားသား ေလကိုဆန္ဆန္ ေရကိုဆန္ဆန္
ေ၀ဒနာ ေတြျပန္မေျပာေၾကး ။
လမ္းဆုံးလို႔ ရြာေတြ႔ရင္ ဖန္ခြက္ျခင္းတိုက္
ဒါဗင္ခ်ီ မိန္းမပ်ဴိေတြနဲ႔ ကခုန္ဖို႔ေစာင့္ေနမယ္ ။
ေက်ာ္ထူးဗလ