ေရာက္လက္စဘ၀မွာတင္
လူးလူးလြန္ ့လြန္ ့အိပ္မတ္ေတြနဲ ့ဒုကၡ။
တနင္ ့တပိုးသယ္လာမိတဲ ့
ေမာဟေတြ
တို ့လိုက္ထိလိုက္တိုင္းေမာရ။
လူ ့အခန္းဆတ္တိုင္းမွာ
အတၱေတြကိုပဲလံုလံုျခံဳျခံဳခင္က်င္းခြင္ ့ရခ်င္မိေတာ ့လဲ
ဒီကဗ်ာကိုအခန္းပိတ္
ရင္ဘတ္ထဲရလိုက္ျပန္တယ္ေသာက။

                                                      မင္းလူန