စေတြ႔တုန္းက ရိုးရိုးေလး.. မဆန္းက်ယ္တဲ့ေတြ႔ဆံုမွဴ… နင္ကဆရာ ငါက ေက်ာင္းသား.. မဆန္းက်ယ္တဲ့ ေလးစားမွဴေတြနဲ႔ပဲ. နင္ရဲ့သူငယ္ခ်င္းေလး ငါျဖစ္ခဲ့တယ္… မဆန္းက်ယ္မွဴေတြကပဲ ငါ့ကို ဆန္းက်ယ္စြာလွည့္စား… နင္ရဲ့ အေစအပါးဘဝကိုေရာက္ေစတယ္.. ႏြံနစ္မွန္းမသိနစ္.. ကၽြန္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္.. ငါေပ်ာ္ပါတယ္…. နင္းေပ်ာ္ေနရင္ ငါေပ်ာ္တယ္.. လူတကာကလက္ညိဳးဝိုင္းထိုးလည္း… နင္ရဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ ငါရင္ဆိုင္နိဳင္တယ္.. အစဥ္အလာတံတိုင္းရဲ့ တစ္ဖက္မွာ နင္… ငါကလည္း ျမန္မာမိန္းကေလးဆိုတဲ့ သိကၡာျမစ္ရဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ… နင့္ကိုေစာင္ေနတာ.. နင့္ေရွ႕က တံတိုင္းတစ္ခုပဲ နင္ေက်ာ္ခဲ့ပါ.. နင္ေပးတဲ့ ခြန္အားနဲ႔ က်န္ေနတဲ့ ပင္လယ္.. ငါျဖတ္ကူးျပီး နင့္ဆီအေရာက္ ငါလာခဲ့မယ္….