ခပ္ထူးထူးေလး ျမဴးခဲ႔တာပါ

အားနာပါးနာနဲ႔ေတာင္

အဲဒီျမိဳ႕ထဲ ဘာမွရွိမေနခဲ႔ဘူး

ရင္ကြဲပက္လက္ျဖစ္ဖုိ႔

မိုင္တုိင္ေတြ တစ္တုိင္ျပီး ေနာက္တစ္တုိင္

ေက်ာ္ခဲ႔တာမွမဟုတ္တာ ။

သူ႔အမည္နာမ တစ္ခြန္းေခၚဖုိ႔

အသံေတြအရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွာ

က်ေပ်ာက္
ဆႏၵျမစ္ေတြေသာင္ထြန္း

တျဖည္းျဖည္းမ်က္ဝန္းမုိးတိမ္က

အုံ႔ဆုိင္း

အဲဒီအခန္းက်ဥ္းထဲ

အရာရာဆြ႔ံအေသဆုံးခဲ႔တယ္ ။

တစ္စုံတစ္ခုကုိေတြ႔ရႏုိးနဲ႔

ရင္ဘတ္ဖြင္႔ ရွာၾကည္႔တာ

မနက္ျဖန္ေတြသာ မ်ားမ်ားလာတယ္

တစ္စုံတစ္ရာကေတာ႔

ေပ်ာက္ရွဆဲ/ျမဲ

အဲဒီစာမ်က္ႏွာမွာ

အိပ္မက္အက်ဳိးအေၾကေတြသာ

လမ္းသလားေနတယ္ ။

ခ်စ္သူေရ

ကုိယ္႔ႏွလုံးသားေလး

ခုန္ေနသေရြ႕

တစ္စုံတစ္ရာကုိ

ကုိယ္လုိက္ရွာမိလိမ္႔အုံးမယ္ ။

ေျခရာေတြအထပ္ထပ္စြဲ

လမ္းေတြလဲ

ဖရုိဖရဲေပ်ာက္ဆုံးေနပါေစ

မင္းအမည္နာမကုိ

ကုိယ္အဆုံးထိ ေအာ္ေခၚေနမိအုံးမယ္ ။

တကယ္ဆုိ

ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆုံးျခင္းျမစ္မွာ

ကူးခတ္ဖုိ႔အတြက္

အိပ္မက္ေတြကုိ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ

ေျမျမႈပ္သျဂၤိဳဟ္ခဲ႔တာမွမဟုတ္တာ ။

သုိဝွက္ဂီတေတြမွာ

အခ်ိန္ျမစ္ၾကီးစီးဆင္းသြားသလို

တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ

တမ္းတျခင္း ၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္း ၊ မြန္းက်ပ္ျခင္းေတြကုိသာ

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္

အန္ထုတ္ စီးဆင္းေစမိျပီ ။

တကယ္ပါ . . .

တကယ္ပါ ခ်စ္သူ

အဲဒီညကၾကယ္တစ္လုံး

ကဗ်ာျမစ္ထဲခုန္ဆင္းသြားတယ္ ။   ။

နတ္သမီး