ေတြးမိတိုင္း
အသည္းနာတယ္။
ျမင္မိတိုင္း
ရင္နာရျပန္တယ္ ။

ငါ့ရင္ေငြ႕ကိုခိုလံႈ
ငါ့အေသြးအသားကို
စားသုံးျပီးတာေတာင္
ငါ့ကလီစာေတြကို
ေရာင္းစားခ်င္ၾကေသးတာတဲ့ ။

ငါအေမြေပးခဲ့တဲ့
အဖိုးတန္ရတနာေတြ
ငါျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့
စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြ
ဒါေတြနဲ႔မလုံေလာက္
ေလာဘတရားေတြ
ေတာက္ေလာင္တယ္ ။

ငါေမြးျမဴေပးခဲ့တဲ့
တိုင္းရင္းသားေတြ
ငါျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့
အေသြးအသားေတြ
စည္းလုံးမႈကြယ္ေပ်ာက္
ေဒါသတရားေတြ
ေတာက္ေလာင္တယ္ ။

ငါအလွဆင္ခဲ့တဲ့
ေတာေတာင္ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ
ငါထိန္းသိမ္းခဲ့တဲ့
ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြ
ေခတ္နဲ႔အညီ ေမွ်ာခ်ေလာက္ေအာင္
ေမာဟအခိုးေတြ
ေတာက္ေလာင္တယ္ ။

ဒီေရ၊ ဒီေျမေၾကာင့္
ဒီလူမ်ိဳးေတြ
ေအးခ်မ္းသာယာခဲ့သလို
ဒီလူမ်ိဳး၊ ဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြေၾကာင့္
ဒီသဘာ၀ေတြ
ဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္ရျပန္တယ္ ။

အရိပ္ေနေန
အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး
ေလာဘတန္ခိုးေတြနဲ႔
ေဒါသမိုးေတြေစြ
ေမာဟအေမာေတြ ေ၀ခဲ့…..။

ဒါငါ့ေျမ၊ ဒါငါ့ေရ
ေၾကြးေၾကာ္ပိုင္ခြင့္ေတြေ၀၀ါး
ကုန္းေကာက္စရာမက်န္ေတာင္
ျမန္မာဆိုတာ ျပန္ျဖစ္ဖို႔
က်န္ရစ္တဲ့ Oxygen နဲ႔
ငါေဟ့ ျမန္မာ
ၾကံ႕ၾကံ႕ခံ ရပ္တည္ေနတုန္္းပါပဲ ။   ။

10.7.2012 (3:00 PM)