Home
Post Masterpiece
Register
Login
လြမ္းတတ္ဖုိ႔ ေမ့ေနသူ – ဒီေရလွိဳင္း
မြန္းၾကပ္လြန္းလုိ႔
လြမ္းတတ္ဖုိ႔ေတာင္ ေမ့ေနသူပါ
သူကမွန္လုိ႔
တုိ႔ကမမွား
ကြဲျပားတဲ့အယူအဆေတြက
ခပ္ပါးပါးနဲ႔
တံတုိင္းတစ္ခုလုိ ျခားနားေနခဲ့တယ္ ။
ျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔ အပူအပင္မဲ့စြာနဲ႔
အတူတူပင္ သြားမဲ့လမ္းမွာ
ဆက္လွမ္းခ်င္ေပမဲ့
စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔
ရမ္းသြားေနသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီေလ ။
သူငယ္ခ်င္းေရ တုိ႔ဘ၀က
အရိပ္လုိခ်င္ ေနပူတဲကေစာင့္ေနေပမဲ့
တုိ႔ေနတာက ဆာဟာရအလယ္မွာ
ဘယ္ခါမွ အရိပ္မုိးႏုိင္မွာလဲေလ ။
အတိတ္ဆုိးေတြနဲ႔
မုိးေမွာင္ေမွာင္ တိမ္တုိက္ထဲမွာ
လြင့္ေမ်ာေနသူပါ
ဘယ္ခါမွ ဒီခုိးေတြထဲ
ေဖာက္လြတ္ထြက္ႏုိင္မွာလဲ
တုိ႔ေနတာက Nuclear cloud ထဲမွာေလ ။
တစ္ေယာက္ထဲေလ ၊ ၾကာေနခဲ့ရင္
ကံၾကမၼာ အေပ်ာ္အေမြ႕ေတြနဲ႔
အမွန္သာ အေဖာ္ေတြ႕ၿပီး
ဖန္ခါခါ ေပ်ာ္ေမြ႕မယ္တဲံ့
တုိ႔ေနတာ ပလူတုိၿဂိဳလ္
လူဆုိတာ ေတြ႕ႏုိင္ခဲၿပီေပါ့ ။
ပူၿပီးရင္ေအး ေႏြးေႏြးေလးေနရမွာတဲ့
ဘယ္ခ်ိန္ခါလဲေလ
တုိ႔ေနတာ ေနမင္းဗဟုိ
အပူေတြသာပုိကဲမွလာေလ
အပူေတြကင္းရင္ ျဖဴစင္ျခင္းနဲ႔ေအးမယ္တဲ့
မတူတဲ့အျမင္ေတြျခား
အေအးမ်ားနဲ႔ေ၀း ေနဆဲေလ ။
တုိ႔ကမွန္လုိ႔
သူကမမွား
ျခားနားလွတဲ့အျမင္ေတြေၾကာင့္
ခပ္ပါးပါး အျမင္ေလးဟာ
တံတုိင္းတစ္ခုလုိျခားေနဆဲေလ ။
မြန္းၾကပ္လြန္းလုိ႔ လြမ္းတတ္ဖုိ႔ေမ့ေနတဲ့
တုိ႔ကုိ မင္းေလးက ————– ။
Comment #1
june 22 2011