ဘဝ အနိမ့္ အျမင့္ ေလွခါးထစ္မ်ား

အေပ်ာ္တမ္းဆုိတာ….

အထက္တန္း အလႊာရဲ႕

ကစားစရာ အရုပ္ကေလး တစ္ခုလုိ႔

သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်းကၽြန္ေပါ့…။

အနိမ့္ အျမင့္ မညီညာတဲ့

ဘဝ ႏွစ္ခုထဲမွာ

အျမင့္က ၾကည့္ရင္ အဆင္း

အနိမ့္က ၾကည့္ရင္ အတက္

အျမင္ တယ္လီစကုတ္ျခင္း မတူညီဘူးေလ..။

ဘဝတေကြ႔ရဲ႕ ျပဳိင္ပြဲေတြမွာ

ေျပးပြဲတစ္ခုအတြက္ ခြန္အားစုိက္လုိ႔

အားကုန္ေျပးလမ့္မယ္

ယွဥ္ျပဳိင္ခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ဘူး..။

မညီညာတဲ့ ဘဝေလွာင္အိမ္ထဲ

ေခါင္းငုံထားလုိ႔ အေၾကာက္တရားနဲ႔

ဦးညြတ္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး…။

အမွန္တရားေတြ ျငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္သြားေပမဲ့

အမွားဘက္ကုိ လွမ္းတက္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။

အေကြ႔အပတ္ တစ္ခုတြင္းမွာ

ျငိမ္သက္ေနတာ ေၾကာက္လုိ႔ မဟုတ္ဘူး..။

ဖိအားတစ္ခုေၾကာင့္ ဒူးေထာင့္သြားတာ

အညံ့ခံလုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။

ဘဝတေကြ႔မွာ တခဏတာ

အရႈံးေပးလုိက္ျခင္းက မႏုိင္လုိ႔ မဟုတ္ဘူး…။

ႏႈတ္ခမ္းေလးတုန္ခါေနလုိ႔ ေဒါသထြက္ေနတယ္လုိ႔

မထင္လုိက္ပါနဲ႔ တဖန္ ခြန္အားေတြကုိ ေမြးဖြားေနတာပါ..။

ဝုန္းခနဲ႔ ပစ္ေပါက္မိတဲ့

ေပါက္ကြဲလာ နဂါးမီးဗုံးလုိ

အၾကည့္ေတြက ဓားသြားတစ္ခုလုိ

ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံး ဆက္ဆက္ တုန္ခါေနသလုိ

မ်က္ဝန္းအိမ္ နီရဲေနတာေတြက

စိုးရိမ္ ေၾကာက္စိတ္ေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး…။

ဘဝထဲက ေဆးတစ္ခြက္ ေသာက္မိလုိက္တယ္

ေထာင္းခနဲ ၾကြတက္လာတယ္

အတြင္းပုိင္းက ယုိစီးလာတဲ့

ခြန္အားေတြကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ဆုိတာ

တပ္စိတ္ တစ္စု ခ်ထားဖုိ႔ လုိမယ္..။

ဘဝ သရုပ္ေဖာ္တဲ့ ဗိသုက ျပတုိက္ထဲက

သမုိင္းတစ္ခုဟာ အုိေဟာင္းေနေပမဲ့

အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲ

မွတ္တမ္းဝင္ေနေတာ့ အေရာင္မထြက္တဲ့

ဘဝရဲ႕ ေၾကးမႈံျပင္ၾကီးေပါ့..။

တကယ္ေတာ့….

ဘဝဆုိတာ….

အသေခ်ၤ အနႏၱ က်ယ္ျပန္႔တဲ့

မဟာသမုဒၵရာထဲက စြန္႔ပစ္ခံ

မ်က္ရည္ရဲ႕ သားေကာင္ေပါ့…။

သံသရာ မ်ဥ္းျပဳိင္ထဲမွာ

ဘဝေဆးေရာင္ျခယ္ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်က္ကုိ

ျပသဖုိ႔အတြက္ ဘဝထဲက

မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိ ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္…

လာပါ.. သူငယ္ခ်င္း..

ျပိဳင္ပြဲ မဝင္ခင္ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ားတဲ့

စင္ျမင့္ေပၚက မာနၾကီးေနတဲ့ ဘဝကုိ

ေလွခါးထစ္ တထစ္ျခင္း တက္ေရာက္ရင္း

စိန္ေခၚ ျပဳိင္ပြဲဝင္လုိ႔ ပန္းတုိင္ကုိ သြားၾကစုိ႔…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း