ရာဇ၀င္မွာ ပန္ထြာဘုရင္မ တစ္ပါး

အထင္အရွား နန္းစုိက္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕

စာေပစင္ျမင့္မွာ

ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးတုိ႔

ထြန္းလင္းေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕

စာေပလူၾကမ္းမင္းသား

ဦးေအာင္သင္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာင္တြင္းေပါ့ ။

ဒီေတာင္တြင္းရဲ႕ မနီးမေ၀းေနရာမွာ

ရြာေလးရဲ႕အမည္က ပြင့္လွတဲ့

ဒီပြင့္လွ႐ြာေလးမွာ

ခ်စ္စရာ ရုိးသားျဖဴစင္တဲ့

ရြာသူ ရြာသားမ်ားရွိရဲ႕

အနာဂတ္မွာ ေတာက္ပမဲ့အလွ်ံရဲရဲ႕

ပညာမီးက်ီခဲေလးမ်ားလည္းရွိရဲ႕

ေတာင္သူ လယ္လုပ္ ဓါးမခုတ္နဲ႔

အလုပ္ကုိႀကိဳးစား ႏုိးၾကားေနတဲ့သူေတြလည္းရွိရဲ႕ ။

ဒီရြာေလးက ၿမိဳ႕ေတာင္တြင္းႀကီးနဲ႔

ခရီးဘယ္လုိနီးေသာ္လည္း

စည္းေလးကျခားေလးေ၀း

ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးက တားထား

အမ်ားႀကီးျခားခဲ့တယ္။

ေတာင္ေျခမွာ မုိးညိဳ႕ရင္

ပြင့္လွရြာသားမ်ား ေရႊရင္ဆုိ႔

တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒုိင္းနဲ႔ စီးေနတဲ့

ရုိင္းလွတဲ့ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရက

သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး

ရင္မွာမေအးလုိ႔ အေတြးခက္

ဒီေန႔မ်ားေက်ာင္းပ်က္ေတာ့မလား

ေခ်ာင္းေရတက္မွာ အသက္ပါေပးရမတတ္

ေဘးရၾကတဲ့ ကေလးတုိ႔ဘ၀ေတြ-

ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ ကုသုိလ္ဆက္မဲ့သူေတြလည္း

အခက္ႀကံဳ ၊ ဒီေန႔ဆြမ္းခ်က္ထားတာေလးကုိလည္း

ေကာင္းလွဴမွဳမျပဳရ ကုသုိလ္ေရးခက္ၿပီေပါ့

အလုပ္ခြင္ထြက္မဲ့သူေတြလည္း ဒီေန႔ေတာ့ပ်က္

ဒုကၡေတြဆက္ၿပီးဆက္-

ဒီေခ်ာင္းေလးအတြက္ေပါ့ ။

ဒီေခ်ာင္းေလးကုိ ေက်ာ္လႊားမဲ့ တံတားတစ္ခုနဲ႔ဆက္ဖုိ႔

သူတုိ႔ေတြက အိပ္မက္မက္ေနခဲ့ေပါ့ ။

ဒီလုိစည္းေလးတားတဲ့ ေခ်ာင္းေလးကုိ

အမ်ားနင္းဖုိ႔ တံတားေလးတစ္စင္း တုိ႔ေတြေဆာက္ရင္

သူတုိ႔ေလွ်ာက္မဲ့လမ္း ဘယ္ပင္ပန္းေတာ့မွာလည္း

တုိ႔လက္ေတြနဲ႔ ဒီတံတားကုိဆက္ရင္

သူတုိ႔မခက္မခဲ ၊ အိပ္မက္မ်ား တကယ္ျဖစ္

ဘယ္ေလာက္အေပ်ာ္ေတြျဖစ္ၾကမွာလည္း –

ပြင့္လွရြာသားမ်ားရဲ႕ ဘ၀

ဒုကၡေတြကင္း ၊ ပုိၿပီးလွလုိ႔လင္းေအာင္

သူလည္း၀ုိင္းကူ ၊ ကုိယ္လည္းထူမ

ပရဟိတ ၊ ႏွလံုးအလွနဲ႔

ဒီအိပ္မက္တံတားေလးကုိ

ခ်က္ျခင္း အသက္သြင္းၾက

ေကာင္းကင္ထဲက ေမာင္နွမတုိ႔ ————-။     ။