အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ ျမဴခိုးေတြတအူအူနဲ႔
စီးကရက္ တစ္လိပ္ရဲ႕ ငိုညည္းသံကို
ရက္ရက္စက္စက္ နင္းေျချပီး ဒီမနက္ကိုအံတုခဲ့တယ္

ကားမွတ္တိုင္ေဟာင္းေလးက ဗယာေက်ာ္ ဒီေန႔ဆားနည္းနည္းေပါ့တယ္
ေနာက္မွ ဓတ္တိုင္ၾကီးနဲ႔ဒီကိစၥေဆြးေႏြးရမယ္
Taxi ေတြကေတာ့ငါ့ကို ျပံဳးျပံဳးေလးႏုတ္ဆက္က်တယ္
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ေျပး၀င္လာတဲ့
Bus ကားအိုၾကီးန႔ဲ လက္ဆြဲနုတ္ဆက္လိုက္တယ္

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးဟာ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးစံုကိုေက်ာပိုးရင္း
စီးဆင္းေနတယ္ သနားဖို႔ေတာ့ေကာင္းသား
င့ါေျခလွမ္းေတြဖြဖြပဲေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္……

၃၇ လမ္းေအာက္ဖက္က ထမင္းေပါင္းဆိုင္ေလးက
ဒီေန႔အသားေတာ္ေတာ္နည္းေနျပန္ေရာ (ခ်စ္သူ မင္းမပါလို႔ထင္တာပဲ)
အံမယ္…….ရုပ္ရွင္ရံုတန္းၾကီးက ငါ့ကိုအေရးေတာင္မလုပ္ေတာ့ဖူး
အင္းေပါ့ ငါတစ္ေယာက္တည္းလာတာကိုးးးးးးးးးးးးးးးး

ဒီလိုနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲက ကိုငွက္ၾကီးရဲ႕ နာရီေပၚကမ်က္ရည္စက္မ်ားသီခ်င္းနဲ႔
ေပါ့က်တစ္ခြက္က ရင္ထဲထိခါးတယ္…….
ရုတ္တရက္ ေနလံုးၾကီးက အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္တဲ့ စိတ္တိုလိုက္တာအရမ္းပဲ
ပိုက္ဆံရွင္းျပီး သူ႔ကိုနႈတ္မဆက္ပဲ ထျပန္ခဲ့တယ္…

လမ္းထိပ္က တစ္ခါမွမ၀င္ဖူးတဲ့ ဘံုဆိုင္ေလးက ဒီေန႔လွေနသလိုပဲ
ငါ၀င္ၾကည့္ေတာ့ ခပ္မွိန္မွိန္ ဖန္ေခ်ာင္းေလးက ညေနနဲ႔စီခ်င္းထိုးေနေလရဲ႕
မွာစရာရွိတာမွာျပီး တစ္ခြက္တစ္ဖလားနဲ႔စကားေျပာမိတယ္
လူတစ္ေယာက္ကိုတစ္ကယ္အခ်စ္စစ္နဲ႔ခ်စ္မိတာေသခ်ာရင္
သူ႔အေပၚမွာအခ်စ္ေတြကိုေလွ်ာ့ျပီးခ်စ္လိုက္ပါတဲ့……..

နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဖူး……… အိမ္ပဲျပန္ေတာ့မယ္
ကမာၻေျမရဲ႕ဆြဲအားက ဗ်စ္ရည္ဆုိင္ထဲကထြက္လာတဲ့ငါ့ကို
ၾကည့္မရဖူးလားမသိဖူး……. ေျခေထာက္နဲ႔ ေျမၾကီး တစ္သားတည္းမက်ခ့ဲဖူး
မုနး္တယ္……ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္ခ်င္တဲ့သေဘာလား…….

အိမ္ေရာက္ေတာ့ နင့္အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးတယ္

စားလံုးေပါင္းတက္ရံု
အဓိပၸါယ္နားလည္ရံု
ေရးတက္ဖတ္တက္ရံုနဲ႕ေတာ႔
မင္း……………မခ်စ္တက္ေသးပါဖူး။

ေရထေသာက္ျပီး အိပ္ရာေပၚတက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္တာ မ်က္ႏွာက်က္မွာ
နင့္မ်က္ႏွာလဲမေတြ႔ရပါလား……………..
အင္းေလ ဘ၀ဆိုတာ ၀တၱဳလို သီခ်င္းလို ရုပ္ရွင္လိုမ်ိဳးမွမဟုတ္တာ…..
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေအာက္က်ေနာက္က်ခံ အရူးအမူးျဖစ္ လူမသိေအာင္မ်က္ရည္က်
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ မိဘေတြကိုအားနာမိတယ္
ခဏေနေတာ့ မိဘေတြရွိတဲ့အခန္းကို ဦးခ်ျပီး အိပ္လိုက္တယ္…..။