“အေၿဖ၇ွာမ၇တဲ ့ေ၀ဒနာ”
“အၿဖစ္ အပ်တ္ေတြ တုိင္းမွာ
အမွတ္တ၇ေတြပဲ ၇ွိေနတယ္ဆုိ၇င္
ဘာလုိ ့ ငါက တစ္ေယာက္တည္း
သတိ၇ေန၇တာလဲ ? “
“ေမတၱာတ၇ားမွာ
အသြားအၿပန္
၇ွိတယ္ဆုိ၇င္..
ဘာလုိ ့ငါက သူ ့ဆီကအၿပန္မ၇ွိတဲ ့
ေမတၱာေတြ ေမွ်ာ္ေနမိတာလဲ?”
“ေစတနာေတြ ေပးခဲ ့သမွ်
ေ၀ဒနာပဲ ဆက္တုိက္ ၿပန္၇ေနတယ္ဆုိ၇င္
ဘာလုိ ့ငါက သူ ့အတြက္ ေပးဆပ္ဖုိ ့
ထာ၀၇ လုိအပ္ေနတဲ ့သူ ၿဖစ္၇မွာလဲ? “
“သူ ့ကုိ သတိ၇ေနတာ
ဥေပကၡာေတြပဲ တန္ၿပန္မယ္ဆုိ၇င္
ဘာလုိ ့ငါက လြမ္းေနစ၇ာလုိလုိ ့လဲ? “
“ေၿပာခဲ ့သမွ် စကားေတြက
တစ္ခုမွ အ၇ာမထင္ဘူးဆုိ၇င္
ဘာလို ့သူ ့အတြက္ စကားေတြ
၇ည္၇ြယ္ထား၇မွာလဲ?”
“ေက်ာခုိင္းသြားတုိင္း
ေမ ့ၾကစတမ္းဆုိ၇င္
ငါသူ ့၇ဲ ့ပုခုံးေလးကုိေတာင္
လြမ္းဖုိ ့ မသင္ ့ေတာ ့ပါဘူး”
“ဘ၀၇ဲ ့ ေနာက္ဆုံး
ေန၀င္ခ်ိ္န္ အထိေအာင္
ေသဆုံးသြားတဲ ့ ႏွလုံးသားတစ္စုံကုိ
ၿမဳပ္ႏွံပီးေတာ ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆုံးလုိက္ခ်င္တယ္..။
: (
Comment #2
I believe “Action & reaction r always match.”
This is universal truth.
Noone can create.
Nothing can change.
So I never give up easily if I want.
Comment #4
Oh! love!love!
Comment #1
Bar loh le so dot a yann chit loh pop.
Bar phyit phyit chit hmar be.
Bar tway ne hma hnie loh ma ya aung chit mi twar loh par.