စိတၱဇ အိပ္မက္
အိပ္မက္ရဲ႕ အျခားတဖက္ျခမ္းမွာ သူရွိတယ္
အခ်စ္လို ့ေျပာေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲကို ခုန္ခ်တယ္
——————————————————————
အိပ္မက္ဟာ လမ္းမေကာင္းပဲဆက္သြားလို ့ရတယ္
ဘ၀ထဲမွာေတာ့ အက်ိဳးအပဲ့ေတြနဲ႕ တန္႕ ..ဆက္သြားဖို႕ခက္တယ္
မျဖစ္ဖူးလို ့ညည္းတြားရင္း ေျခေထာက္ကိုရိုက္ခ်ိဳးခဲ့တယ္
——————————————————————
အိပ္မက္ထဲမွာ … စကားပြင့္ေလးေတြရွံုးေအာင္လွတယ္
စကားေတြ….စကားေတြ..တအားပဲ လွတယ္
လက္ေတြ႕မွာမပါတဲ့သတိၱေတြနဲ႕ အခ်စ္ဟာ လွလွပပ
ဘ၀ဟာ….အနာဂတ္ေတာက္ပမွုေတြအကုန္ ခ၀ါခ်ျပီး ဒူးေထာက္ခဲ့တယ္
——————————————————————
အိပ္မက္ ..အိပ္မက္မွာ..ရွိေနပါ။။ရွိ ရွိေနေပးပါ
မရွိျခင္းေတြ မပါတဲ့ အရွိေတြကိုပဲေပးပါ
တဆာဆာ ေျပာရင္း ကေလးတေယာက္လို ငိုေၾကြးတယ္
ဆားမပါတဲ့ အခ်စ္လုိပဲ တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕ အသံကုန္ေအာရင္း
ပစၥဳပၸန္ဆိုတာ ..အတိတ္ေတြလိုပါပဲ အေရြ႕မရွိပဲ ကုန္ဆံုးခဲ့တယ္
——————————————————————
အိပ္မက္ ၾကီး အတိုင္းပဲေကာင္းပါသတဲ့
ေမွာ္ကေ၀ လို ျပဳစားခံရင္း တည္ရွိျခင္းကို ေရႊ႕ျပစ္လိုက္တယ္
အေမွာင္ေတြက အလင္းထက္ ပိုအေရာင္ေတာက္တဲ့အေၾကာင္းစာတမ္းတေစာင္ျပဳစုေနခဲ့တယ္
လက္မွတ္မပါဘူး .. ေထာက္ခံသူမရွိပါပဲ လက္မေထာင္တယ္
တည္တည္ေပးေနရတဲ့ ဂိုးဟာ ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႕ ေခါင္းကို တဆတ္ဆတ္ျငိမ့္တယ္
အခ်စ္ဆိုတာ အလကားပါလို ့ေအာ္ရင္း ဘ၀ ဟာ သိသိသာသာ ျပာခ်သြားခဲ့တယ္
——————————————————————
အိပ္မက္ထဲမွာ … စ်ာပနာခ်တယ္
လိုက္ပါပို႕ေဆာင္သူမရွိပဲ တေယာက္ထဲငိုတယ္
လက္ခုပ္လက္ဖ၀ါးမွာ စံုလင္မွုမပါ၀င္ပဲ လမ္းကိုဆက္ေဖာက္တယ္ တေယာက္ထဲပါပဲ
ၾကယ္ေၾကြေကာက္တဲ့ လက္မွာ ဆုေတာင္းမရွိခဲ့ဖူး
ဒီလိုနဲ႕ ဆႏၵဟာ သူ႕အလိုလို ျပည့္ေယာင္ေဆာင္တယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကေ၀ဟာ သူပဲျပန္ျဖစ္ျပီး လွည့္စားခံရသူဘ၀မွာ တေယာက္ထဲေပ်ာ္တယ္
အခ်စ္ဟာ သူ႕အတြက္ပဲလို ့တစာစာျမည္တြန္ေတာက္တီးရင္း….
——————————————————————
ဘ၀ဟာ ..ေသျပီးသားဘ၀မွာ ႏွစ္ခါျပန္ရွင္တယ္
အိပ္မက္ေတြထဲလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းကို အဆံုးသတ္လိုက္တယ္
အလကားေကာင္ မပါ၀င္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး အသံုးမက်တဲ့အလွဟာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းလို ့အမည္တတ္လိုက္တယ္
ပစၥဳပၸန္ဆိုတာတကယ္မရွိေသာအရာ ငါဆိုတာ တကယ္မရွိေသာ အေရာင္
ဗလာေတြထထၾကြၾကြ ေတာက္ေလာင္ရင္း အခ်ိန္ကို ဥေပကၡာနဲ႕ စားလိုက္တယ္
အၾကြင္းမရွိ
သုညကို သုညထဲမွာျပန္ရွာတယ္ သုညေတြျပန္ေတြ႕တယ္
အသြားအျပန္မရွိတဲ့ အရာကို တန္ဆာပလာေတြဆင္ရင္း
——————————————————————
အိပ္မက္ရဲ႕ အျခားတဖက္တျခမ္းကို ေနာက္ျပန္ဆြဲ စကားလံုးေတြနဲ႕ ျပန္ျပန္ေရာက္သြား
ဘ၀မွာ အိပ္စက္ျခင္းေတြ …ေဖာက္ျပစ္လိုက္တဲ့ ခဏမွာ
အနာဂတ္ေတြထဲ သုညေတြပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲေတာက္ေလာင္
ေသာက္ေနၾက ေကာ္ဖီတခြက္မွာ ခ်ိဳျမန္ျခင္းေတြ မရွိေတာ့ဘူး။
ၾကည့္ေနက်ျမင္ကြင္းေတြအားလံုးဟာ အျဖဴအမည္း ကာလာေတြစီေရာင္ျခယ္တဲ့ ဗလာေရာင္ေတြခြာခ်
အသံေတြ မျမင္ရေတာ့.. ရပ္၀န္းေတြမရွိတဲ့ ေဒသမွာ တိုင္တည္အားကိုးစရာမရွိေတာ့ပဲ
ေတာင္းတခ်က္တခုနဲ႕ မွန္းျပီး ေမြးဖြားရာ ေကာင္းကင္ၾကီးထံ ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္
အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိုးလမင္းဆီက ထမင္းဆီစမ္း ေကၽြးစမ္းပါ .
.ဟင္းအဆီအနွစ္ေတြကို မုန္းလြန္းေနတယ္။
Comment #3
ေရလည္ ခိုက္တယ္ ………
Comment #1
😛
Deeply love so much