သိပ္လြမ္းေနပါတယ္လို႕….က်ိန္ေၿပာမယ္ဆိုရင္…
သိပ္မ်ားပိုသြားမလား….ကေလးရယ္…..

တခါတခါ…မပီ၀ိုးတ၀ါးစကားသံေလးေတြ…ေၿပာထြက္တတ္တဲ့…မင္းႏွုတ္ဖ်ားေလးမွာ….
ငါ့အတြက္..စုေဆာင္းထားရွိမယ့္…အနမ္းဦးေလးေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္…မ်ားေနၿပီလဲဆိုတာ..ေတြးမိရင္း…
အသက္ရွူဖို႕..ေမ့..ေမ့သြားပါတယ္ဆိုရင္ေရာ……။

ခ်စ္တတ္တဲ့သူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ…ကမၻာဦးပညာရွင္ႏွစ္ဦးေတာင္..ရွာမေတြ႕ႏိုင္ခဲ့တဲ့…
အသိမ္ေမြ႕ဆံုး…ရင္ခုန္သံေတြထံုမႊမ္းထားတဲ့….ခံစားခ်က္စကားသံေတြ….မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္…
ၿပည့္သိပ္ေနပါလိမ့္မယ္ဆိုတာကို….မင္းကိုေၿပာၿပဖို႕…ငါစိုင္းၿပင္းေနမိတယ္…..။

မင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ရင္ခုန္သံေတြကို…ဘာသာၿပန္မိတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ…
အကၡရာေဗဒပညာရွင္တစ္ေယာက္….ငါ..သိပ္ၿဖစ္ခ်င္မိတယ္….ခ်စ္သူရယ္….
သူမတူတဲ့…ေ၀ါဟာရအစုအေပါင္းေလးေတြကို..ကမၻာ႕ပထမဆံုးမူပိုင္ခြင့္နဲ႕….
မင္းႏွလံုးသားထံပါး….အခစား၀င္ေစခ်င္မိလို႕ပါကြာ…..။

တကယ္ေတာ့….ငါသာ..ရူးသြပ္ေနခဲ့မိတာပါေလ…..။

မင္းနံပါး…ၿငိဳၿငင္ေစမယ့္အႏၱရာယ္အေပါင္းမွ….ငါ..တားၿမစ္ထားပါတယ္…ခ်စ္ရသူရယ္…
မင္းအၿပံဳးေလး…လြတ္လပ္စြာ..ဖူးပြင့္ေနဖို႕အေရးမွာ…
ငါသာ…တစ္ဦးေသာ…ေထာက္ခံမဲေပးသူပါ…….။

ညစဥ္မက္တဲ့…အိပ္မက္တိုင္းမွာ…
သာယာၾကည္ႏူးၿခင္း…အတိၿပီးေသာ…အာရံုေတြသာ..ဖန္တီးသူၿဖစ္ပါရေစ..။

မင္းဘ၀ေလွ်ာက္လမ္းမွာ…ထြန္းလင္းေတာက္ပေစႏိုင္မယ့္….
လမ္းၿပၾကယ္တစ္ပြင့္ၿဖစ္ပါရေစ….။

ယခုမွစ၍…ဘ၀အဆက္ဆက္တိုင္….
မင္းရဲ႕ပထမဆံုးနဲ႕…ေနာက္ဆံုးေသာ…ခ်စ္ဦးသူၿဖစ္ပါရေစ…ကေလးရယ္….။

ေခါင္းေလာင္းေလးကေတာ့..ရယ္ေနတယ္… ” ခြိ..ခြိ “