လြမ္းဆြတ္ျခင္းေျပစာ (ေနညိဳ)
ခ်စ္သူက ရင္ဘတ္ေပၚမွာပြင့္တဲ့ပန္းမို႔
ေလျပည္လာတုိင္းေခါင္းညိမ့္တတ္ေအာင္
ကၽြန္ေတာ္ေလ့က်င့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႔…
ေႏြရက္ျပာျပာေတြလြင့္လြင့္သြား
မုိးစက္ခါးခါးေတြလည္းမ်ားခဲ့ရတယ္။
ခ်စ္သူေရ…
ငါ႔ပခုံးေပၚက အတိတ္ေတြအေၾကာင္း
အခုတစ္ေခါက္ေတာ့မင္း၀မ္းေျမာက္ေစရမယ္
ငါဟာ
ဆယ့္ႏွစ္ရာသီပတ္လုံးနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိကၽြမ္းျဖစ္ခဲ့ရ
အခုမင္းအတြက္ခါးစည္းေလာက္ေတာ့ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။
ငါ႔ကုိကူညီပါ
မနက္ခင္းေတြမွာအိပ္မက္အေဟာင္းေတြပဲမ်ားမ်ားလာလုိ႔
အဲဒီမွာ
ငါဟာ အၿမဲငုိေၾကြးေနတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္
ခ်စ္သူပုိ႔တဲ့အိပ္မက္အက္အက္ေတြေရာက္လာတုိင္း
ခဏခဏလန္႔ႏုိးတတ္လာတယ္။
ခ်စ္သူဟာ…
ငါ႔မ်က္ခြံေတြဖြင့္ခ်ိန္ပိတ္ခ်ိန္တုိင္းအတြက္
သတိရျခင္းကုိအပုိင္သိမ္းထားတဲ့လူတစ္ေယာက္
ငါ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပ်ာက္ဖုိ႔
သူမလက္ဖ၀ါးတစ္စုံနဲ႔ နတ္ဖြက္တမ္းကစားခဲ့ေစတယ္။
အခုခ်စ္သူဟာ…
ငါ႔ဆီျပန္ေကြ႕မလာႏုိင္ေတာ့တဲ့တိမ္
သူ႔ကုိယ္သူအလင္းအိမ္ေတြနဲ႔ေႏွာင္ဖြဲ႕တယ္
တစ္ခါတေလ
၀မ္းနည္းမႈေတြမ်ားလာတဲ့အခါ
မုိးစက္ပြင့္ေတြအျဖစ္နဲ႔ငိုမယ္။
ေနေတြလေတြပဲအစင္းစင္းေၾကြက်
ခ်စ္သူကေတာ့
ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲကုိေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ခုန္ခ်မလာခဲ့ဘူး။
ဒီလုိနဲ႔
ငါ႔ရင္ခြင္လမ္းမွာအတိတ္ကေျခလွမ္းေတြ
ပန္းလုိ႔ျပန္ပြင့္တဲ့အခ်ိန္
….
အခု…
ငါတုိ႔ေတြဟာ…။ ။
(ေနညိဳ)
Comment #2
edit မၿပီးခင္မွာပဲ ဖတ္ၿပီးသြားၿပီ
လန္းတယ္။
Comment #3
တကယ္…ေကာင္းပါတယ္…ဗ်ာ..
စာသားတုိင္းရင္ထဲကို ေရာက္လြန္းတယ္။…
Comment #5
ငါ႔ကုိကူညီပါ
မနက္ခင္းေတြမွာအိပ္မက္အေဟာင္းေတြပဲမ်ားမ်ားလာလုိ႔
အဲဒီမွာ
ငါဟာ အၿမဲငုိေၾကြးေနတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္
ခ်စ္သူပုိ႔တဲ့အိပ္မက္အက္အက္ေတြေရာက္လာတုိင္း
ခဏခဏလန္႔ႏုိးတတ္လာတယ္။
နွစ္သက္စြာအားေပးသြားပါတယ္ ..
Comment #6
ေနေတြလေတြပဲအစင္းစင္းေၾကြက်
ခ်စ္သူကေတာ့
ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲကုိေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ခုန္ခ်မလာခဲ့ဘူး။
ဒီလုိနဲ႔
ငါ႔ရင္ခြင္လမ္းမွာအတိတ္ကေျခလွမ္းေတြ
ပန္းလုိ႔ျပန္ပြင့္တဲ့အခ်ိန္
….
အခု…
ငါတုိ႔ေတြဟာ
အဲ့ေနရာေလးကိုအရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္
Comment #1
ခုနက ကဗ်ာတင္တာ zawgyi font မရွိေတာ့ ျဖစ္သလုိေလးတင္လုိက္တာ ေတာ္ေတာ္တုိင္ပတ္သြားတယ္။။
မနည္းျပန္ၿပီး edit လုိက္လုပ္လုိက္ရတယ္ အဟဲ…. ။ မေရာက္ျဖစ္တာၾကာလုိ႔ ေရးခ်င္တာ လြန္သြားတယ္။:P