/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

ဒ႑ာရီလြန္ မီးခိုးအူေတြၾကား

သကၠရာဇ္တစ္ခုလိုမ်ိဳး ေျပးလာေနတယ္

သူေျပးလာပံုက ယဥ္ပါဘိနဲ႔

ကေလးတစ္ေယာက္လို ရယ္သံေတြလည္း ၾကားရလို႔

ရင္ခ်င္းအပ္ၿပီး ေပြ႔ဖက္မိၾကတယ္ရွိေသး

“ရွင့္ကို ပံုျပင္ေတြေျပာျပမယ္” တဲ့

ဒီလိုနဲ႔…ေနွာင္းခဲ့ၾကၿပီကြယ္

ေခတ္ရထားႀကီးေတြ

တဂ်ံဳးဂ်ံဳး၀င္လာ…တဂ်ံဳးဂ်ံဳးျပန္ထြက္သြား

အတိတ္၊ အရိပ္နဲ႔ အရာ၀ထၳဳေတြ ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြား

အခု…

“ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက

  ဒီျမရာကုန္းမွာ အင္မတန္ခ်စ္ၾကၿပီး

  အင္မတန္ ကံဆိုးခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တယ္ကြဲ႔” လို႔

လူေတြ…လူေတြ ပါးစပ္ၾကား ေရပန္းစားေနေပါ့ေလ

                                                ေရႊ ၾကယ္ မိုး