အိမ္ေ၀းစိတ္က လူငယ္ေန.စြဲေတြကို ေက်ာသပ္ရင္သပ္

ကုိယ္.ေၿခဖ၀ါးကိုယ္ ခ်ခင္းၿပီး လမ္းတသြင္သြင္ေလွ်ာက္ေနမိ

အိပ္ယာ၀င္ပုံၿပင္ဇာတ္လိုက္ေတြလို ပကတိရုိးသားခ်င္တဲ. အဲဒီေကာင္ေလးဟာ အခု

ေဆးဆိုးပန္းရုိက္ အၿပဳံးနဲ. မ်က္ရည္မပါတဲ. ငိုေၾကြးမႈကို ေရလဲသုံးေနရ

တစ္ခ်ိဳ.အလြမ္းေတြက ဥဳံဖြမန္းရုံနဲ. မေပ်ာက္ေပမယ္.

တစ္ကိုယ္ရည္အိပ္မက္ေတြနဲ.ပဲ ဘ၀ကို ကုတ္ၿခစ္က်ားကန္ၿဖစ္ခဲ.

မ်က္ႏွာလိုက္တဲ. အလင္းေရာင္တစ္ခ်ိဳ.ေၾကာင္. အၿမင္ေပ်ာက္ရွခဲ.ခ်ိန္ေတြမွာ

ကိုယ္.မာန ကိုယ္ မီးညွိၿပီး “ေန” ဟန္ေဆာင္ ၊ တဟုန္းဟုန္းေလာင္ ၿပခဲ.

မိသားစုရိပ္ရဲ.ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာထဲမွာ ရွိေနမွာမို.လို.

တယ္လီဖုန္းၾကိဳးေတြနဲ. အၿမဲခ်ိတ္တြယ္ထားဖို. မလိုပါဘူး

အေမ.သားဟာ သူရဲေကာင္းမဟုတ္ေပမယ္.

အခုတေလာ အေမာေတြကို လက္ညွိဳးထိုး ဟားတိုက္ပစ္ေနမိ

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဟန္ခ်က္ကို မည္မည္ရရ အုတ္ၿမစ္မခ်ႏိုင္ေသးလို.ပါ အေမ

ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကြ်န္ေတာ္.ကို လြမ္းတယ္ မေၿပာပါနဲ.