မင္းဟာ
ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲကြယ္ ..
မ်က္ဝန္းတစ္စံုရဲ႕ အတိမ္အနက္
ခ်ိန္တြက္လို႔မွ မထားခဲ့ေလသလား ..
ဘယ္လိုဆုမ်ိဳး
သူတို႔ မင္းကို ေပးခဲ့သလဲ ..
က်ိန္စာဆိုတာ လိမ္တာပါတဲ့ …

ခဏ ..
ဘယ္လိုအၾကည့္မ်ိဳးလဲကြယ္ …
စူးရွခဲ့ေလရဲ႕ ..
စိတ္ အၾကည္ အေနာက္ ေဖါက္ေသာက္ရင္း ..
မင္းၿပံဳးခဲ့ ….
ဘယ္လိုအၿပံဳးမ်ိဳးမ်ားလဲကြယ္ ..
ဓားမေထာက္ပဲနဲ႕ …
မင္းဘဝကိုမင္း ပံုအပ္ခဲ့ပါရဲ႕ …

ေၾကြလြင့္လို႔သြားခဲ့ၿပီလား
ေျခြလြင့္လို႔ ထားခဲ့တာကိုး ….
ဒီေျမၾကီးမွာၾကီးၿပီး ..
ေကာင္းကင္ယံမွ တက္ေနခ်င္သတဲ့လား ..
ဘယ္လိုအေတြးမ်ိဳးလဲကြယ္ …
အရာရာဟာ …
ျမင့္ရာမွ ..နိမ့္ရာကို စီးဆင္းၾကတတ္စၿမဲ
ေကာင္မေလးရဲ႕ …

ဥစၥာေရႊေငြနဲ႕ ..
မတည္ၿမဲေသာ ရူပကာ တရား ..
ဂုဏ္ၿဒပ္နဲ႔ .. သခၤါရ ေက်ာ္ၾကားမႈမ်ားၾကား ..
မင္း ရႊင္ျမဴးၿပီး ကခုန္ေနသလား ..
ဘယ္လိုညမ်ိဳးလဲကြယ္ …
လေရာင္ေတာင္ ေရွာင္ထြက္
မင္းကို ေက်ာခိုင္းသြားရက္ၾကၿပီလား ..

သက္ေထြး
ဇန္နဝါရီလ ၁၈ ရက္ ေန႕လည္ ၂း၄၇ ၂ဝဝ၈

—————————————————————-
မွတ္မွတ္ရရပါ ။ Jan 18 2008 က ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ ဆက္တိုက္ ေရးၿဖစ္ပါတယ္။ မႏွစ္သက္ၿခင္းမ်ားနဲ႕ ဒီကဗ်ာနဲ႕ပါ။ ဒီကဗ်ာက ကြ်န္ေတာ္ေရးဖူးသမွ် ကဗ်ာထဲမွာ ေရးသားခ်ိန္ အတိုဆံုး ကဗ်ာပါ။ ၅ မိနစ္ပဲ ၾကာပါတယ္။ Quality ကလဲ ေရးသားခ်ိန္ အတိုင္းပါပဲ မေကာင္းပါဘူး။ အမွတ္တရ အေနနဲ႕ ၿပန္တင္လိုက္ပါတယ္။