ျပန္ေတြ႕ၾက အံုးမွာေပါ့ သံလြင္..
ၾကယ္ၾကယ္ခ်င္း ယွဥ္မွသဘာ၀က်တယ္ဆိုရင္
ငါ မခင္ေတာ့ပါဘူး
ထူးထူးမိုက္မိုက္ ေဆာင္းေတြခိုက္ခိုက္တုန္ခ်ိန္က်
တို႕ ေတြ နကၡတ္တိုက္မွာေပါ့…

ကိုယ့္ ေလွကိုယ္ေလွာ္ရင္း
ျမစ္ေတြျဖတ္နင္းသြားၾကေပါ့ေလ
ဆိုခဲေစျမဲေစ
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ့မယ္ မိသံလြင္..

ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ကို ဖက္တြယ္ရင္း
တို႕ အိပ္မက္ခ်င္းလြဲခဲ့ၾက
သတိမရပါနဲ႕မိသံလြင္
ေသေသရွင္ရွင္ မေခၚခ်င္စမ္းပါနဲ႕ေလ
ေပေရတဲ့လက္နဲ႕ပဲ ငါ လက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့ပါရဲ့…

အလီလီေသာ မ်က္လံုးေတာင့္ေတြမွာ
သာသာယာယာ မပုန္းပါနဲ႕ မိသံလြင္
၀ါဆို မဟုတ္ရင္ျပာသိုျဖစ္လိမ့္မေပါ့ကြယ္
ငါ့ကိုသာ တကယ္မုန္းသြားစမ္းပါ
အဲဒီမ်က္၀န္းျပာကို စစ္ပြဲတစ္ရာထက္ ငါ ေၾကာက္ပါရဲ့…

ခ်စ္ပါတယ္ မိသံလြင္
နင္ လူမထင္ခဲ့တဲ့အရာေတြထဲ
ကဗ်ာေတြလဲ သိပ္သိပ္သည္းသည္းေပါ့
အတိတ္ေတြကိုျပန္ဖြလဲ တြဲမရမယ့္အတူတူ
ငါ့ကိုသာ ကူညီျပီးမုန္းေပးစမ္းပါကြဲ႕
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းေတြ သမိုင္းေၾကာင္းဖြဲ႕ရင္း
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနာက်က္မွာေပါ့…

မိုးတတြင္းထက္ ထန္တဲ့ မ်က္ရည္
ငါ့အတြက္ ပင္လယ္ေသတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ျပီ မိသံလြင္
ပန္းေရာင္မာယာေတြ ပီျပင္ေ၀၀ါး
တရားအသစ္အသစ္ေတြရွာပါ မိသံလြင္
ရင္ခုန္ခ်င္ရင္ေတာ့ ငါ့ကိုေရွာင္ေပးပါ…

ထာ၀ရဆိုတာေတြ ထားခဲ့ၾကတာေပါ့
သစၥာေတြ မစူးဖို႕ဆုေတာင္းပါ မိသံလြင္
ငါကေတာ့ လာရအုန္းမယ္ကြဲ႕
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မ်က္လွည့္မျပေၾကးကြယ္
တကယ္ဆို တို႕ေတြ
အလြမ္းနဲ႕ပဲ ေျဖၾကရံုေပါ့…

ငါမမွားေပမယ့္ ထားလိုက္ပါ မိသံလြင္
လိုလိုခ်င္ခ်င္ ေလ်ာ္သြားလိုက္ပါတယ္
နင့္ရဲ့ စကၠဴတရားကိုနားေယာင္ရင္း
တံတားေတြလဲ မႈန္၀ါးခဲ့ျပီးျပီ
ေတာင္းပန္တာလဲ အခါခါပါ မိသံလြင္
အရိုးသားဆံုးဆိုလိုက္ခ်င္ပါရဲ့
ျပဳစားျခင္းကင္းနိုင္တဲ့ ေန႕မွာ
ကတိျပဳစကားတခြန္းသာ ငါ့ဆီ
ရင္ခုန္သံပါးလိုက္ပါ….