Professional Authors

Emergency .. (တစ္ဦးဆိုင္နာမ္ အမ်ားဆိုင္နာမ္ စိတၱဇနာမ္…)

ရွင္က ရွင္ေျပာလို႔ရွင္ဆိုတာကၽြန္မသိခဲ့ျပီ

ကၽြန္မကေရာ ဘယ္သူလဲ

ကၽြန္မက ဘာလဲ

ကၽြန္မမွာ အေရာင္ေတြ အန႔ံေတြရွိလား

ကၽြန္မကို ကိုင္တြယ္ထိေတြ႔လို႔ရလား

ကၽြန္မက အလင္းျပင္ႀကီးလား

ကၽြန္မက အေမွာင္ထုႀကီးလား

ကၽြန္မက အသံလား\ အေငြ႔အသက္လား

ကၽြန္မရဲ႔ ရွင္သန္မႈကဘာလဲ

ကၽြန္မကသက္ရွိလား သက္မဲ့လား အရာ၀တၳဳလား

အစိုင္အခဲလား အရည္လား ပိုးမႊားလား တေစၦလား သရဲလား

ကၽြန္မ အသိေတြကေရာဘယ္ကိုဦးတည္ေနတာလဲ

ကၽြန္မက ဘာနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတာလဲ

ေသြးနဲ႔လား အသားနဲ႔လား

သစ္နဲ႔လား ရာဘာနဲ႔လား ပလပ္စတစ္နဲ႔လား သတၱဳနဲ႔လား

ကၽြန္မက ဘယ္တုန္းက စ ခဲ့တာလဲ

ကၽြန္မက ဘယ္ေတာ့အဆံုးသတ္မွာလဲ\ ဘယ္ေတာ့ျပီးဆံုးမွာလဲ .

ကၽြန္မရဲ႔ တည္ရွိျခင္းကဘာလဲ

ကၽြန္မက ပင္လယ္ျပင္ႀကီးလား

ကၽြန္မက သမုဒၵရာႀကီးလား

ကၽြန္မက တိမ္စိုင္တိမ္သားေတြလား

ကၽြန္မက ျပီးဆံုးျခင္းလား

ကၽြန္မက ရွာေဖြျခင္းလား

ကၽြန္မက သိရွိျခင္းလား

ကၽြန္မက ကၽြန္မဆိုတာကို ကၽြန္မက ဘယ္လိုသိခဲ့တာလဲ

ကၽြန္မက ကၽြန္မကိုသိရွိခဲ့တာလား

ကၽြန္မကို ကၽြန္မကေတြ႔ရွိခဲ့တာလား

ကၽြန္မဆိုတာက ကၽြန္မလား

ကၽြန္မက ကၽြန္မဆိုတာ သိစိတ္လား မသိစိတ္လား

ကၽြန္မဆိုတာ ……

ကၽြန္မဆိုတာ ……..လက္ယပ္ေခၚေနတဲ့ alcohol ရဲ႔အသားစေတြ

ဒါဆိုကၽြန္မဆိုတာ အေရြ ႔ တစ္ခုသာသာေပါ့..

ဟင္အင္း …မဟုတ္ေသးဘူး

ကၽြန္မေတြ႔လိုက္ျပီ..

ကၽြန္မဆိုတာ ကၽြန္မမဟုတ္သလို အေရြ ႔တစ္ခုလည္းမဟုတ္ဘူး

………….

ကၽြန္မဆိုတာ အ၀ါေရာင္မ်က္ႏွာက်က္ႀကီးပဲ

     ကၽြန္မဆိုတာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့အ၀ါေရာင္ေဆးလံုးေတြပဲ

             ကၽြန္မဆိုတာ တစ္စက္ျခင္းဖိတ္က်လာတဲ့ Dripဘူးထဲကအ၀ါေရာင္ဂလူးကိုစ့္ေတြပဲ ..

                       ကၽြန္မဆိုတာ …

                                  ကၽြန္

                                           မ

                                                   ဆို

                                                             တာ …..

 

By; ခ်ီရြန္

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Oct 20, 2012

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment