လြတ္လပ္ေရးမ်ိဳးေစ့
ဒီမိုကေရစီမ်ိဳးေစ့
ေဟ့……..ေက်ာင္းသားေတြခ်ခဲ့တာေဟ့
ဒီေခတ္မွ မင္းတို.ညံ့ၾကေတာ့မွာလား
စကားနဲ႕ မေမးခ်င္လို.
ေမာင္ဖုန္းေမာ္ေသြးကို
မင္းတို႕လက္ေပၚ…..တင္……လိုက္…..တယ္။

+++++++

ေက်ာင္းသားဆိုတာ
ဘာေတြကြဲကြဲ
စိတ္အားျဖင့္ မကြဲခဲ့ၾကဘူး
ကြန္ျမဴနစ္ဆိုရွယ္လစ္ မကြဲခဲ့ၾကဘူး
ေဆးေက်ာင္းအာအိုင္တီ မကြဲခဲ့ၾကဘူး
အေရးေတာ္ပံု အာရွလူငယ္ မကြဲခဲ့ၾကဘူး
ပင္မလွိဳင္နယ္ေျမ မကြဲခဲ့ၾကဘူး
သူတို႔ဟာ အဓိကသာမည ခြဲသိခဲ့ၾကတယ္
ျပည္သူကို မ်က္ကြယ္ျပဳဖို႔
ျပည္သူကို စေတးဖို႔
ျပည္သူကို အျမတ္ထုတ္ဖို႔
သူတို. ဘယ္တုန္းကၾကံစည္ခ့ဲၾကဘူးလို.လဲ။

ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္ရင္
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့ၾကတယ္
ေသနပ္တစ္ခ်က္ေဖာက္ရင္
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့ၾကတယ္
အညႊန္႔ခ်ိဳးတိုင္းက်ိဳးခဲ့သူေတြထဲမွာ
ေက်ာင္းသားေတြမပါခဲ့ဘူး။

ေက်ာင္းသားေရ
မင္းတို႔ဟာ
တကၠသိုလ္မရိွရင္ တကၠသိုလ္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္
ကေလာင္ကိုင္တဲ့လက္နဲ့ ဂ်င္ကလိကိုင္ခဲ့ရတယ္
အေမ့ရင္ခြင္ကေန ေပတရာမွာေသြးဖ်န္းခဲ့ရတယ္
ဒီၾကားထဲက
ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ တိုင္အျဖစ္ထူမ
အျမစ္ဘ၀ကေန ျပန္ထခဲ့ၾကတယ္
လမ္းမေတြအထက္
မင္းတို.ေသြးေတြ နီလြင္စိုလက္
အေပၚက သကာရည္ပက္ရံုနဲ႔ေတာ့ မပ်က္ဘူး။

ေမာင္ဖုန္းေမာ္က စက်တဲ့ေသြးအစက္စက္
မင္းတို.ရဲ႕ ႏွလံုးသားအထက္မွာရိွေနဆဲ
တံတားျဖဴ ေျမနီကုန္း
ရွစ္ေလးလံုး စက္တင္ဘာ
ဒင္းတို.ကလည္း မညွာဘူး
ငါတို႕ေသြးကလည္း မျပာဘူး
အနီ……..အနီ………
လတ္ဆတ္တဲ့ ေပတရာႏွင္းဆီ။

+++++++

ေက်ာင္းသားဟာ
အာဏာကို မက္ေမာလို.မဟုတ္ဘူး
ေငြေၾကးကို တပ္မက္လို.မဟုတ္ဘူး
ျပည္သူအတြက္လိုအပ္ရင္
အရိုးေတြ အတြင္းကဗီဇ
သင္းခ်ိဳင္းကုန္းက ျပန္ထၾကမယ္။

ေက်ာင္းသားဟာ
ပါတီသစၥာခံမဟုတ္ဘူး
အာဏာသစၥာခံမဟုတ္ဘူး
ေငြေၾကးေၾကာင့္ မေဖာက္ျပန္ဘူး
ေက်ာင္းသားဟာ
ျပည္သူ.သစၥာခံ
ဒီအဆို အၿမဲမွန္တယ္။

ေက်ာင္းသားေရ
ပါတီအေတြး
ႏိုင္ငံေရးအေတြးေတြ မ၀င္ခင္
ျပည္သူကိုအရင္ျမင္ပါ
ႏိုင္ငံကိုအရင္ျမင္ပါ
မင္းလမ္းစဥ္ဟာ
မင္းကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္ရမွာ
မင္းတို.ဟာ ပညာရွင္
ျပည္သူကို မင္းတို.ေခၚငင္ရမွာ။

ပညာေခတ္မွာ
မင္းတို.အညြန္႔ခ်ိဳးခံခဲ့ရတာနဲ႔
မင္းတို.ဟာ အညြန္႔မပါေတာ့ဘူးလား
ေက်ာင္းသားဟာ ဒီလိုညံ့စတမ္းလား
ေဟာဟိုမွာ
မင္းတို.ရဲ႕ သားေၾကာျဖတ္ခံအေမ
တကၠသိုလ္ေျမဟာေျခာက္ေသြ႕
စင္းစင္းႀကီး ေမ့ေနတယ္
ေတြ.ရဲ႕လားေက်ာင္းသားေရ။

++++++

ဒီေခတ္မွ ညံ့ၾကေတာ့မွာလား
မင္းတို.ဟာ သားဆိုးသားညံ့ေတြလား
အေ၀းမွာ ေဒါင္းတြန္သံၾကားပါစ
ခြပ္ေဒါင္းဟာ
ပါတီသေကၤတမဟုတ္ဘူး
ႏိုင္ငံေရး သေကၤတမဟုတ္ဘူး
မင္းတို.ရဲ႕ သေကၤတ
ေက်ာင္းသားသေကၤတ
ရဲရဲႀကီးခြပ္ျပစမ္းပါ။

ဒီေန႕ မင္းတို.အေရးဟာ
ေဘာ္ရွီဘစ္အေၾကာင္း ေတြးဖို.မဟုတ္
ရန္ငါစည္းျပတ္ဖို.မဟုတ္
ေမာ္လိုနီေနဖို႕ မဟုတ္
ပညာလိုေနတဲ့ ျပည္သူေတြ အတြင္း
ပညာေတြ လင္းေပးဖို.ျဖစ္တယ္။

ေက်ာင္းသားေရ
မင္းတို.အစ္ကိုေတာ္ေတြဟာ
အမွားအမွန္ကိုသိတယ္
လုပ္သင့္တာ မလုပ္သင့္တာကိုသိတယ္
လက္၀ဲလက္ယာေတြပူးေပါင္းခဲ့ၾကတယ္
ခံစားခ်က္ေတြကို ၿမိဳသိပ္ခဲ့ၾကတယ္
တေဇာင္းေစးေတြကို မ်က္လံုးထဲ ထည့္ခဲ့ၾကတယ္
လြတ္လပ္ေရးအတြက္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္
ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္
ခုေတာ့ မင္းတို.အလွည့္
ပညာအေရးအတြက္ မင္းတို. လုပ္ရေတာ့မယ္။

ႏိုင္ငံအတြက္လိုအပ္ေနတာ
ပါတီေတြမဟုတ္ဘူး
စကားလံုးေတြမဟုတ္ဘူး
အေရးအခင္းေတြ မဟုတ္ဘူး
ဆႏၵျပတာေတြ မဟုတ္ဘူး
အျငင္းအခံုေတြ မဟုတ္ဘူး
ပညာ…..ပညာ…..ပညာ……..
ပညာေတြလိုေနတာ။

ႏိုင္ငံတိုးတက္ဖို႔
ပညာမွလြဲ၍ ေျမေၾကာရွံဳ႕ေသာ အတတ္သည္မရိွ
မင္းတို.သိၾကရင္ ေက်ာင္းသားေရ
တကၠသိုလ္ေျမ
တို႕ခ်စ္တဲ့ ကံ့ေကာ္ေျမ
ေနမ၀င္ပါေစနဲ႕ေလ။

++++++++

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းမတက္ခ်င္တာ
ေက်ာင္းသားအေရးလား
ေက်ာင္းသားစာမက်က္ခ်င္တာ
ေက်ာင္းသားအေရးလား
ျပည္သူအတြက္လိုေနတာ
ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာခံလား
ကိုယ့္လိုဘကိုယ္ ဆႏၵျပမွာလား
ရွက္စရာေက်ာင္းသားေတြၾကား
မင္းတို႕ ပါေနၾကၿပီလား
ေက်ာင္းသားေရ
တို႔တေတြ ျပန္ေတြးဖို႕ေတာ့ လိုေနၿပီ။

ေက်ာင္းသားဟာ ဦးေဆာင္သူျဖစ္တယ္
ဓားဆြဲခ်ိန္ကိုသိရမယ္
ပန္းပြင့္ခ်ိန္ကို သိရမယ္
သူမ်ားႀကိဳးဆြဲရာမကဘူး
ကိုယ့္အသိနဲ႔ကိုယ္ လမ္းသစ္ထြင္
လိုအပ္ရင္ အသက္ပင္စြန္႔၀ံ့သူျဖစ္တယ္။

ေက်ာင္းသားေရ
မင္းကို တို႔တေတြေမွ်ာ္ေနတယ္
တို.ဘ၀ကို
ဖားေတြၾကားထဲမထည့္ဘူး
ၾကက္တူေရြးေတြၾကားမထည့္ဘူး
သာလိကာေတြၾကားမထည့္ဘူး
ေျမေခြးေတြၾကားမထည့္ဘူး
မင္းလက္ထဲကိုထည့္မွာ
မင္းလက္ထဲကိုပါေက်ာင္းသားေရ။

++++++

တစ္ေန႔ေန႔
ေပတရာလမ္းေပၚက ကတၱရာေစးေတြၾကားမွာ
ပန္းေတြပြင့္လာရင္
အဲဒါမင္းပဲေက်ာင္းသား
ေျမထဲက ခပ္အုပ္အုပ္ရီသံေတြ
တို႔လက္ထဲမွာ ႏွင္းဆီေတြ မေသဘူး။