/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ဘာရယ္…ထိပ္ဆံုးဆီ သြားမလို႔ဟုတ္လား

စိတၱဇေတြ ကမ္းလြန္ေနတဲ့ ျပင္က်ယ္ၾကီးထဲ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရြက္မတိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ

ရိုက္ခ်က္/မိုက္ခ်က္ေတြက သမုဒၵရာတစ္ခုလံုး ကုန္ခဲ့ၿပီပဲ

သူ႔ေလွကုိယ္ထိုး ကိုယ့္ေလွသူထိုး ေလွာ္တက္ေတြ က်ိဳးခဲ့ၾက

သူ႔သမိုင္းကိုယ္ေရး ကိုယ့္သမိုင္းသူေရး စိတ္ဓါတ္ေတြ မွင္ကုန္ခဲ့ၾက

သံရွည္ဆြဲတဲ့ ဥၾသေတြသာ စစ္ကူျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီလူ႔ရင္ျပင္မွာ

ဘုရားတရားေတာင္ လိုေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ……မယံုမရွိနဲ႔

စံုလံုးကန္းေနတဲ့ လက္ခုပ္သံကိုေတြေတာင္ မီးမွိတ္ယံုခဲ့ရေသးတာပဲ

လင္းဠေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွတယ္ … ေနတတ္ရင္ ေသခ်င္စရာ ခ်ည္းပဲ

တစ္မိုးေအာက္က ကြန္းခိုရာမွာ မဟူရာလူမိုက္အိုတို႔ စိမ့္စိမ့္တုန္

ကမၻာဟာ တစ္ပတ္..နွစ္ပတ္…သံုးပတ္…ဆက္ကာဆက္ကာ နစ္ခဲ့ၿပီ

သုညေတြ ျပိဳက်လာတာ တပ္အပ္ျမင္ရမွာေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါ ထူးဆန္းမေနေတာ့ဘူး

သူ႔ဆီက ၀ဲဂယက္လာရင္ ကိုယ္က လိႈင္းျပန္ထန္ေပးမွ သဟဇာတျဖစ္မယ္

ဒါပဲေပါ့…ကိုယ့္လက္ခုပ္ေပၚ တင္ၿပီး ေဖ်ာင္းခနဲ ရိုက္ဖြင့္လိုက္တဲ့ ဖဲခ်ပ္ဟာ

တစ္ခါက အမွန္တရားေတြလို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ မွားယြင္းခဲ့…။     ။

                                                                 ေရႊ ၾကယ္ မိုး