အခ်စ္ေရ………
မင္းအတြက္ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ေဆာက္ထားတယ္
ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုေပၚမွာေပ့ါ……….
အဲဒီေတာင္ကုန္းေလးက မင္းကိုတစ္ခဏေမ့မိတိုင္း
ေက်ာက္ခဲေလး တစ္လံုး ပံုရာကေန
ျဖစ္လာတာေလ………………..
ေမ့တယ္ဆိုလို႔ေတာ့ စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔အခ်စ္ရယ္…………

ေဟာဟို ဘက္က တစ္သြင္သြင္စီးေနတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ ေလွအတူေလွာ္ၾကမယ္ေလ……
အဲဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးက မင္းကိုတစ္ခါလြမ္းတိုင္း….
ေရတစ္ေပါက္ေလာင္းရာကေနျဖစ္လာတာေလ……………

အဲဒီစမ္းေခ်ာင္ေလး ရဲ့ဟုိတစ္ဖက္ကမ္းမွာ…..
မ်က္စိမဆံုးႏိုင္ေအာင္ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းတစ္ခင္းရွိေလရဲ့……..
အဲဒီပန္းခင္းကေတာ့ …မင္းအနမ္းေတြ တစ္ခါတမ္းတမိတိုင္း
မင္းအတြက္ ေမာင္ ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ပန္းခင္းေပါ့ အခ်စ္ရယ္………………

အဲဒီပန္းခင္းထဲမွာ အခ်စ္ကို မပ်င္းရေအာင္
ေတးဆုိေခ်ာ့မယ့္ ငွက္ကေလးေတြရွိၾကတယ္………
အဲဒီငွက္ေလးေတြကေတာ့ မင္းလာရင္ေတးဆိုျပဖို႔
ေမာင့္ အလြမ္းေတြအေၾကာင္းေန႔စဥ္နားေထာင္ေလ့ရွိတယ္………..

ဒါေပမယ့္အခ်စ္ရယ္…………
မင္းမရွိတဲ့အိမ္ကေလးက
ေဆာင္းညလယ္ေတြမွာ……အခ်မ္းလြန္လို႔ ညည္းရွာတယ္…….
ေႏြရက္ရွည္ေတြမွာေတာ့ သူရဲ့
အထီးက်န္မႈကို လူမသိေအာင္ ႀကိတ္ငိုတက္တယ္…………

စမ္းေခ်ာင္းကေလးကေရာ……………
မင္းကိုေမွ်ာ္ရင္း…..
ေဆာင္းရက္ေတြမွာေအးခဲျခင္းနဲ႔
အသားမက်ႏိုင္လို႔ မင္းကိုပဲ တမ္းတေနတယ္……………………..
ေႏြရက္ေတြမွာေတာ့ သူေပ်ာ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္………….

.မင္းကိုေတာ့ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးလြမ္းတယ္တဲ့……………
ပန္းကေလးေတြကေတာ့ မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ………….
.မင္းလာရင္ ၾကိဳဆိုဖို႔….
သူတို႔ရင္ ဘက္ေတြကို အစြမ္းကုန္ဖြင့္ထားတာ…………
ေဆာင္းညလယ္နဲ႔ ေႏြရက္ရွည္ေတြေတာင္ မအိပ္စက္ၾကဘူး………………

ေမာင္ သနားေနတာေတာ့ ငွက္ကေလးေတြပါ……………
မင္းအတြက္ဆိုျပခ်င္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ
ရင္ဘက္ထဲပိုက္လို႔…….
.ႏႈတ္ဆိတ္ေတးၿမံဳေနၾကတယ္ေလ…………..

ေမာင့္ အေၾကာင္းဘာလုိ႔ မေျပာတာလဲ ေမးမလို႔လား……………
ေမာင္က အဲဒီေနရာေလးကို စြန္႔ခြါခဲ့တာၾကာၿပီေလ……
မင္းကို ကမၻအႏွံ႔ရွာမလို႔ေပါ့………………

တစ္ကယ္လို႔မ်ား မင္းျပန္ေရာက္လာခဲ့ရင္ေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ႔ကြယ္………
…ပန္းကေလးေတြက ေလညႇင္းကတဆင့္
ေမာင့္ကိုအေၾကာင္းၾကားပါလိမ့္မယ္…….
.ဒါမွ မဟုတ္
ငွက္ကေလးေတြက တဆင့္စကားနဲ႔ ေမာင့္ထံၾကားေစပါကြယ္…………..
ဒါမွမဟုတ္…………
စမ္းေခ်ာင္းေလးကတစ္ဆင့္ စာလႊာစကားနဲ႔ ေမာင့္ထံပါးပါကြယ္…………
ေရာက္ရာ အရပ္ကေန ေမာင္ အေျပးျပန္လာခဲ့မွာေပါ့…………………

အာလူးပူတီ(၁၉၈၈)