စိတ္ကူးယဥ္ေနက် အသံေတြမၾကားေတာ့ဘူး

ေဒါသထြက္လြယ္တဲ့ေရာဂါ အတိတ္ေမ႔မလြယ္တဲ့ေရာဂါ
စိတ္ပ်က္သလိုေလသံနဲ႔ေျပာေတာ့ သက္ျပင္းေတြလည္း
နာရီပိုင္းအတြင္းမေရမတြက္နိုင္ေအာင္ခ်
မ်က္ကြင္းညိုေနရသမွ်ေတြ ရင္ဘတ္ဆို႔နင့္ေနရသမွ်ေတြ
အရာရာလြတ္ခ်ျပံဳးလိုက္ရင္း တစ္ခုခုကိုျမင္ရမွာေၾကာက္လို႔
ခါတိုင္းလို မ်က္နွာကို ၀ွက္ထားတယ္
ဆက္ျပီးေတာ့မတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ထပ္ျပီးေတာ့မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
အသက္မွန္မွန္ရႈရဖို႕ လူလိုသူလိုနာက်င္လို႔…။

ေျမန႔ံ