ပုဒ္မခ်

အန္လို႔မရေတာ့ တံေတြးပဲ ခဏ ခဏ ေထြးမိတယ္
ေခါင္းက နည္းနည္း ထိ/နာ/ေၾကာင္/ပ်က္သြားတယ္
စကားလံုးေတြက စကားလံုးေတြမျဖစ္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့
မ်က္ရည္ေတြအျဖစ္ စာရြက္ေတြေပၚက်လာတယ္
ျမဳိသိပ္ထားလို႔ မခံႏိုင္ရင္ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ငါရူးမယ္တဲ့
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျဖစ္တယ္ ျပီးေတာ့ အကုန္ ကုန္သြားျပန္တယ္
သူ႔အေပၚမူတည္ေနတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါ့ အျမင္ကတ္မိတယ္
စိတ္ကိုဘယ္ကိုပဲ ပို႕ထားပို႕ထား သူ႕ဆီပဲေရာက္ခ်င္ေနတယ္
ေနေကာင္းရဲ႕လား… လမ္းေဟာင္းျပန္ေလွ်ာက္ေနတာလား…
ငါ့ကိုမုန္းလို႔႔ပဲလား… ဒီအတိုင္းပဲေမ့သြားတာလား…
ငါေလ… အရာရာကို ျပန္အသက္သြင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ…
အခုေတာ့ေလ…အရာရာဟာ…………………………….။

ေျမန႔ံ