အဲဒီေန႔ကေပါ႔……

အံု႔အံု႔ မိွဳင္းမွိဳင္းနဲ႔ မိုးေတြရြာတယ္။

ေအးျမေနခဲ႔တာမဟုတ္

ပူေလာင္ျခင္းေတြ စြတ္စိုေနခဲ႔တာပါ။

ရက္ရက္စက္လမ္းခြဲသြားသူနဲ႔ အျပိဳင္

ရက္ရက္စက္စက္သည္းတဲ႔မိုးမွာ

ရင္ခြင္တခုလံုး တုန္ရီလို႔။

မေျပာျဖစ္ေတာ႔မယ္႔စကားလံုးေတြနဲ႔

ျပီးဆံုးသြားျပီျဖစ္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးတပုဒ္

ဇာတ္သိမ္းခန္းကေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ျမင္တဲ႔ အတိုင္းပဲ

မရွဳမလွ……….

ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကိုထားခဲ႔တာလား

ဒါမွမဟုတ္….

သူကကၽြန္ေတာ္႔ကိုထားခဲ႔တာလား

ကၽြန္ေတာ္သိခြင္႔မရွိခဲ႔ပါဘူး။

“တည္စရာရွားလို႔……ျပန္လွည္႔မၾကည္႔ေၾကး ဆိုတဲ႔ ဂတိၾကမွကြာ”

အဲဒီလိုမခ်ိတင္ကဲ……

ခံစာခ်က္မရွိသလိုနဲ႔ေတာ႔ ေက်ာခိုင္းမသြားပါနဲ႔”ငယ္”ရယ္

တခါကမင္းေျပာဘူးတဲ႔

“ဘယ္ေတာ႔မွခြဲမသြားဘူးဆိုတဲ႔”

စကားသံေတြျပန္ၾကားေယာင္မိလို႔ပါ။

ေျပးတဲ႔သူပဲေမာတာမဟုတ္ပါဘူး”ငယ္”

လိုက္ရတဲ႔သူလည္းေမာတတ္ပါတယ္။

 ျပန္လာေစခ်င္လို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။

မင္းကိုငါျဖဴစင္စြာခ်စ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာကို

မင္းတေယာက္ တျခားသူရဲ႕

ရင္ခြင္ထဲကေန သိေစခ်င္လို႔ပါ။