“က်ဳပ္ကို မိစၧာဌိဒိလို႔ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္သလား…ေၾသာ္ က်ဳပ္က ဘာသာတရားမရွိတဲ့ လူအျဖစ္ ခံယူလိုက္လို႔ကိုး…ဟားဟား…ဒါက က်ဳပ္ကိုမိစၧာဌိဒိျဖစ္ေစသလား…မဟုတ္တာဗ်ာ ခင္ဗ်ားကလဲ…ဒါဟာ လူသားဆန္မႈကို သြားတဲ့ အေကာင္းဆံုးလမ္းေၾကာင္းပဲဗ်…အင္း ဒီလိုတိုက္ရိုက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားနားလည္မွာ မဟုတ္ဘူး…ဘယ္နားလည္လိမ့္မလဲဗ်ာ…ဘာသာေရးကို လူသားဆန္မႈလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ထင္ခဲ့ၾကတာကိုး..

မဟုတ္ဘူး ငါ့လူ…မဟုတ္ဘူး…ဘာသာေရးဆိုတာ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ခံေပးထားမႈ တစ္ခုပါပဲ…စိတ္ဓါတ္ေရးရာ ေနွာင္ၾကိဳးတစ္ခုပါပဲ…ဒါႀကီးရွိလို႔ လူေတြဟာ ယဥ္ေက်းခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ အစြဲ မွန္သင့္သေလာက္ေတာ့ မွန္ခဲ့ပါတယ္…ဒါေပမယ့္ငါ့လူ ဒီဘက္ေခတ္ႀကီးမွာ Existentialism ၀ါဒကို အေကာင္းဆံုး၀ါဒတစ္ခုအျဖစ္ ကမၻာေပၚမွာ ခ်ျပနိုင္ခဲ့တာကို ခင္ဗ်ားသိတယ္မဟုတ္လား…တကယ္ကို လူသားေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိလွတဲ့ ၀ါဒတစ္ခုေပါ့…ဘုရားသခင္က လူေတြကိုဖန္တီးတာလား လူေတြကဘုရားသခင္ကို ဖန္တီးတာလား…တရားက ဘုရားကိုဖန္တီးတာလား…ဘုရားက တရားကိုဖန္တီးတာလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြနဲ႔ လူေတြက လူေတြရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ ၀ါဒေလ…

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈမွာ တာ၀န္ယူစိတ္တစ္ခုရွိရံုနဲ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားဆိုတာၾကီးကိုပါ ေတာ္လွန္ျပနိုင္ခဲ့တဲ့ ၀ါဒေလ…ငါက၀ါဒလို႔သံုးနႈန္းေပမယ့္ ဒါက ခ်ျပနိုင္မႈအေခၚေ၀ၚသက္သက္ပါ…ငါတို႔ ကမၻာေျမေပၚမွာ အေရးပါဆံုးနဲ႔ ပဓါနအက်ဆံုးဟာ လူသားေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို လူသားေတြကိုယ္တိုင္ ေမ့ထားခဲ့ၾကေပါ့ဗ်ာ…တခ်ိဳ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အျမင္မွန္ရခဲ့ၾကေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔က ခုထက္ထိ လူတစ္ေယာက္ထက္ အေရးႀကီးတာေတြ ရွိတယ္ထင္ေနတုန္းပဲ…ဒီမွာ ငါ့လူရ…လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ အေမေရာ အေဖေရာ ေဆြမ်ိဳးေရာ ဘုရားေရာ အဓိကမက်လွပါဘူး…တကယ္အဓိက်တာက သူ႔ရဲ႕ ခံစားမႈ…တကယ္အေရးပါတာက သူ႔ရဲ႕ တာ၀န္ယူမႈပဲ…လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လိုအပ္တာက ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ တပ္မက္မႈ အခ်စ္ ဘာညာေတြေပါ့ဗ်ာ…လူသားဆက္သြယ္ေရးအတြက္ ေငြကလည္း အဓိကက်မွာေပါ့…ဒါေသခ်ာပါတယ္…လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒါအေသခ်ာဆံုးပါပဲ…အေမနဲ႔ အေဖဟာ ေမြးလာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ တာ၀န္ေက်ရမယ္…ဒါေပမယ့္ အေမေရာ အေဖေရာ ကေလးေရာဟာ သီးျခားစီျဖစ္တည္ၾကတာ ျဖစ္တယ္…သံေယာစဥ္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ကေလးရဲ႕ နာက်င္မႈဟာ မိဘေတြရဲ႕ လိုက္လံ နာက်င္ခံစားမႈနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္တူက်မွာ မဟုတ္ဘူး…လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေလာကဟာ သူ႔ရင္ထဲကျဖစ္တည္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ…ဘုရားရွိမႈတရားကို လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္ဟာ တသီးပုဂၢလသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ တရားကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္သာလုပ္ရမယ္ ငါ့လူေရ”

    စကားသံကရွည္လ်ားစြာ တဆက္တည္းထြက္ေပၚလာၿပီးမွ ၿငိမ္က်သြားသည္။ တစ္ဖက္လူ၏ မ်က္နွာေမွာင္က်သြား၏။ ထိုတစ္ဖက္လူက သက္ျပင္းကုိ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း

    “လူသားတစ္ေယာက္ဟာ မိဘေမတၱာတို႔ ဘုရားတရားတို႔နဲ႔ ကြာျခားေနတယ္ဆိုတာ လက္မခံနိုင္တဲ့ ကိစၥပဲ”

     သူက ဘာမွမေျပာပဲ စားပြဲေပၚမွ စီးကရက္ကို လွမ္းယူ၍ မီးညွိလိိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးဘက္သို႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္၏။ ဒီေကာင္မေလးကို သူဆာေလာင္လြန္းလွသည္။ ေကာင္မေလးကို တပ္မက္စြာၾကည့္ရင္း စီးကရက္ကို ခႏၶာအဂၤါမ်ားထိ စိမ့္၀င္ေအာင္ ရိႈက္ဖြါလိုက္သည္။တစ္ဖက္လူက သူ၏စကားမ်ားကို အျပင္းအထန္ဆန္႔က်င္ရမည္ဟု သေဘာထားပံုရ၏။ သူကေတာ့ ဘာမွမေျပာပဲ အေမာေျဖေနသည္။ ထိုလူက

    “ထားပါေတာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားလိုလူတစ္ေယာက္အတြက္ အခုခ်ိန္မွာ ဘာကိုအေရးႀကီးတယ္သတ္မွတ္ ထားလဲ အဲ့ဒီ့သတ္မွတ္ထားတဲ့ အရာက ဘုရားရွိမႈတရားကို ေက်ာ္လြန္နိုင္ပါ့မလား ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး ”

    သူက ခပ္ေအးေအးပဲ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

    “Fucking ဟာ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈထက္ ပိုအေရးပါေနတယ္ …ဒီအခ်ိန္မွာ က်ဳပ္ကေတာ့ Fucking အေပၚပဲ ခံစားလို႔ရတယ္…ေရႊေတြပံုေပးပါ့မယ္ ဘုရားတရားဘက္ နဲနဲစဥ္းစားပါဦးဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ နဲနဲေလာက္ ဘာသာေရးဘက္ စိတ္၀င္စားေပးမယ္ေလ ”

    “ခင္ဗ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပဲဗ်” တစ္ဖက္လူက မလိုလားစြာေျပာသည္။ေတာ္ေတာ္မခံခ်င္ပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္ကို ထိခိုက္နိုင္စြမ္းမရွိပါ။

    “ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ Exist နဲ႔ကြာပါတယ္ဗ်ာ …က်ဳပ္က Exist သက္သက္ပါ”

သူ၏ လက္ခံမႈတရားကို တစ္ဖက္လူက မနာလိုျဖစ္ေနတာ ေသခ်ာေနသည္။ ထိုလူကဆက္၍

    “လူေတြက ဘာသာတရားႀကီးေလးပါးကေန လြတ္ကင္းသြားရင္ ဒုကၡေတြမ်ားကုန္မွာေပါ့ဗ်ာ” ဟုထပ္ေျပာသည္။ သူက

    “ခင္ဗ်ားထင္တာ လြဲၿပီ ဒါကိုေသခ်ာေျပာရင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ကေန ယန္းေပါဆတ္ နိုဗယ္ဆုရတဲ့ အထိေျပာရမွာ ဒီေတာ့ က်ဳပ္ေျပာတဲ့ စာအုပ္ေတြရွာဖတ္ဗ်ာ ေလာေလာဆယ္က်ဳပ္မွာ ယန္းေပါဆတ္ရဲ႕ humanism and existentialism ဆိုတဲ့စာအုပ္ရွိတယ္ ဖတ္ၾကည့္ဗ်ာ…အေပၚယံ မဖတ္နဲ႔ေနာ္ စာဖတ္တယ္ဆိုတာ စာေက်ေအာင္ဖတ္ရတယ္…ဒီမွာ က်ဳပ္လြယ္အိတ္ထဲမွာ အျမဲေဆာင္ထားတယ္  ”

    ဟု ေျပာရင္း သူထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုလူက ကပ်ာကယာ လက္ကာျပသည္။

    “က်ဳပ္မအားဘူးဗ် စာဖတ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး အထူးသျဖင့္ ဒီလိုစာအုပ္မဖတ္ခ်င္ဘူး”

သူ ရယ္လိုက္သည္။ ရယ္ၿပီးေတာ့ တစ္ခုေျပာလိုက္သည္။

    “ခင္ဗ်ား နဲ႔ က်ဳပ္ လူသားျပိဳင္ဆန္ၾကမလား”

တစ္ဖက္လူက ေခါင္းၿငိတ္၍

    “က်ဳပ္က ဘာသာေရးအသိရွိတဲ့လူပဲ ခင္ဗ်ားရံႈးမွာေပါ့”

သူရယ္လိုက္ျပန္သည္။ ရယ္လိုက္ၿပီးေျပာသည္။

    “ေကာင္းၿပီ ဒါဆို ခင္ဗ်ားကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားကို ေစာ္ကားဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ဟာဒုကၡေရာက္ေနၿပီဆိုပါေတာ့ဗ်ာ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ … သူအကူညီေတာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေတာင္းသည္ျဖစ္ေစ ခင္ဗ်ား သူ႔ကို ကူညီနိုင္ပါ့မလား”

    “မကူညီနိုင္ဘူး…ဒါ ကိုလူသားဆန္မႈလို႔လည္း က်ဳပ္မသတ္မွတ္နိုင္ဘူး”

သူက ျပံဳးစစျဖင့္

    “ဒါကိုမွ လူသားဆန္တယ္လို႔ မေခၚရင္ ဘာကိုေခၚရမလဲ က်ဳပ္ေျပာျပမယ္ ငါ့လူ ..ဘာသာေရးကို ယံုၾကည္ခ်င္ ယံုၾကည္ပါ ကိုးကြယ္ခ်င္ကိုးကြယ္ပါ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးဆန္မႈကိုပဲ ခင္ဗ်ားရမယ္ လူသားဆန္မႈလို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ငါ့လူ … တကယ္လူသားဆန္ဖို႔ဆိုတာ လိုအပ္လာရင္ သူ႔ဘာသာတရား ငါ့ဘာသာ တရားခြဲျခားလို႔မရဘူး…စစ္ၾကီးၿပီးဖို႔ဆိုၿပီး နာယာ့စကီးနဲ႔ ဟီရိုးရွီးမားကိုအရည္ေဖ်ာ္တာေတာင္ လူေတြ လက္ပုိက္ၾကည့္ေနရတာပဲ မဟုတ္လား… ပကတိျဖစ္တည္ေနမႈေတြအတြက္ ဘာလို႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈႀကီးကို ထားေနေသးလဲ…က်ဳပ္ကေတာ့ လူသားဆန္တရားကို ဘာသာတရားထက္ ေလးစားတယ္ ငါ့လူေရ…လူသားဆန္၀ါဒမွာ ငရဲလည္း မရွိဘူး…နိဗၺာန္လည္းမရွိဘူး…ကိုယ့္တာ၀န္ယူမႈ အလိုက္ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္…က်ဳပ္ဟာ လူငယ္ေယာက္က်ားေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ Fucking ကို မရွိမျဖစ္တရားတစ္ခုအျဖစ္လက္ခံထားတယ္…ဒါဟာ ပကတိျဖစ္တည္ျခင္းရဲ႕ အတြင္းစည္း က်က် လူသားဆန္မႈပဲ ျငင္းခ်င္ေသးလား”

    “ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားက ဘုရားတို႔ တရားတို႔ကို ျငင္းဆန္တယ္ေပါ့”

    “က်ဳပ္တရားကို မျငင္းဆန္ဘူး…တရားဆိုတာ လက္ခံေပးနိုင္မႈတစ္ခုကို ေခၚတာပဲ ဘယ္လိုလူမဆို က်င့္ၾကံေနထိုင္လို႔ရတယ္၊ေဂါ့ဒ္လို႔ေခၚတဲ့ ဘုရားကိုေတာ့က်ဳပ္လက္ခံမေပးနိုင္ဘူး ဘယ္ဘာသာလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ ဘုရားမဆို က်ဳပ္လက္ခံမေပးနိုင္ဘူး…ဘုရားတကယ္မရွိဘူးလို႔ ျငင္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္…ဘုရားရွိတယ္ ဆိုပါေတာ့…ဒါေပမယ့္ ဘုရားဟာ ဘုရားသာျဖစ္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ဟာလည္း သူ႔ဘာသာသူ ျဖစ္တည္ေနတာပဲျဖစ္တယ္…မာတင္ဟိုင္ေဒဂါ ေျပာတဲ့စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဘုရားရွိတာဟာ ရွိတာသက္သက္ပဲ… ျဖစ္တည္မႈမဟုတ္ဘူး…လူတစ္ေယာက္လက္ရွိ-တကယ္ ရွိေနတာကမွ ျဖစ္တည္မႈ စစ္စစ္ျဖစ္တယ္…ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္ယူနိုင္မႈအေပၚလိုက္ၿပီး လြပ္လပ္စြာ ျပဳမူေန ထိုင္လို႔ရတယ္…ဒီေတာ့ ဘယ္ဘာသာတရားကိုပဲ ကိုးကြယ္ကိုးကြယ္ လူသားက ျငင္းဆန္ခြင့္ရွိတယ္”

    “ဘာသာတရားတိုင္းလိုလိုက ငရဲကို ေျပာတယ္…ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ငရဲဆိုတာကိုပါ ခင္ဗ်ားက မယံုနိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့”

    “က်ဳပ္ေျပာၿပီးပါပေကာ…ငရဲေရာ…နိဗၺာန္ေရာ အကုန္လံုးကိုလံုး၀ လက္မခံဘူး…လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀သတ္မွတ္ခ်က္ဟာရွင္သန္မႈထဲမွာပဲ ရွိတယ္…ေသၿပီးေနာက္ဘ၀လို႔ ေျပာလို႔မရဘူး…ဒါက လူသား တစ္ေယာက္ကို ေသးသိမ္နိမ့္က်ေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ…ေကာင္းကင္ဘံုမရွိလည္း လူေတြက ဘာမွမျဖစ္သြားဘူး…ရိုးရိုးေလးသာ ေတြးၾကည့္စမ္းပါ…က်ဳပ္ေျပာသလို လိုအပ္တာကလူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ရဲ႕တာ၀န္ယူမႈေတြပဲ…အရွိတရားကို(GOD)လို႔ေခၚတဲ့ ဘုရားကဖန္တီးေပးထားတာဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ျငင္းဆန္ပစ္ရမယ္…ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာ ငါဒီလိုျဖစ္ေနတာဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေတာ္လွန္ရမယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈတရားကို အေကာင္းဆံုးထိေရာက္ေအာင္ လက္ခံရမယ္… ငါရွိေနတယ္…ငါစဥ္းစားေနတယ္…ငါနာေနတယ္…ဆိုတာ ျဖစ္တည္မႈ အစစ္မွန္ပဲ”

    ထ႔ိုေနာက္ တစ္ဖက္လူေကာ သူပါ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ သူက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးကို မြတ္သိပ္စြာၾကည့္ေနသည္။ ေကာင္မေလးနွင့္ သူအၾကည့္ခ်င္းဆံုသည္။ ေကာင္မေလးက ျပံဳးျပသည္။ သူက ေခါင္းၿငိတ္၍ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး၏ အျပံဳးသည္ သတ္မွတ္ထားေသာ ဘာသာေရးစည္းမ်ဥ္းမ်ားထက္ေက်ာ္လြန္၍ အရသာရွိတာအမွန္။ (ပိုၿပီးေတာ့ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ လူသားစည္းမ်ဥ္းတစ္ခု ျဖစ္တာအမွန္။)

    သူ၏ ရင္ထဲမွ သစၥာတရားကေတာ့ အကန္႔အသတ္တစ္ခုကို ေက်ာ္လႊားသြားၿပီျဖစ္သည္။ ရိႈက္ထုတ္လိုက္ေသာ စီးကရက္မီးခိုးေငြ႔မ်ားက မရွိေသးေသာ ေလာကတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ စစ္ပြဲမရွိ၊ ဘာသာေရးကန္႔သတ္ခ်က္မရွိ၊ စီးကရက္အေငြ႔မ်ားက အေမႊးတိုင္မွထြက္လာေသာပန္းရနံ႔၊ ေမႊးရနံ႔ထက္ ခ်ိဳျမေနသည္။ ေသခ်ာသည္။ သူကေတာ့ အတၱတစ္ခု၏ အျပင္ဘက္သို႔ ေက်ာ္ထြက္သြားၿပီျဖစ္သည္။

    သင္သည္ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုခုေအာက္မွ ေန၍ လူသားဆန္မႈကို ရွာေဖြေနပါသလား? ဒီလိုဆိုလွ်င္ေတာ့ သင္မွားပါလိမ့္မည္။ သင့္နွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ ဘာသာတရားကိုးကြယ္သူတို႔ကလည္း သင့္လိုလူသားတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္ၿပီး ခ်စ္တတ္၊ ခင္တတ္၊ ၀မ္းနည္းတတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ားရွိေၾကာင္း သင္လက္ခံေပးရမည္။

    သင့္ကိုယ္သင္ ျပန္လက္ခံေပးနိုင္မႈကလည္း လူသားဆန္မႈအတြက္ အလြန္အေရးပါသည္။ သင္၏ လိင္ဆႏၵကို သင္၏စိတ္ကူးထဲတြင္ လြတ္လပ္စြာထားပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ အာသာေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခၚ၍ နွစ္ဦးသေဘာတူ လိင္မႈေရးရာျပဳလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ဒါညစ္ညမ္း ကိစၥလံုး၀မဟုတ္ပါ။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ ကိစၥသာျဖစ္သည္။

    င့ါမ်က္စိေရွ႕က ခ်စ္ခင္ရပါေသာ ေကာင္မေလးေရ…တစ္ကိုယ္ေတာ္အာသာေျဖမႈေတြကမ်ားလွၿပီ။ မင္းလက္ခံနိုင္မယ္ဆိုရင္ နွစ္ေယာက္သား ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းစပ္ယွက္ခ်င္တယ္…တနံု႔နံု႔နဲ႔ လိုအပ္ေနတဲ့ အရာ fucking တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္ ေကာင္မေလးေရ…။    ။    

 ေရႊ ၾကယ္ မိုး

www.shwekyalmoe.blogspot.com