ဘ၀အလွ
ရွာမရလည္း
လြမ္းရနံ႕ေ၀
ခ်စ္စိုေျပခ်ိန္
ေခတၱေမ့ထား
သဘာ၀အား
ေတြ႔ဆံုၾကံဳကြဲ
ဆံုၿမဲဓမၼတာ
ျဖစ္ေနျပန္မို႔
ျမတ္ႏိုးဒီစိတ္
သြားဒီစိတ္အား
ေဖ်ာက္ဖ်က္ထားၿပီး
အမ်ားေကာင္းက်ိဳး
ရပ္ရြာအက်ိဳး
မိမိတႏိုင္
မိမိတအား
တတ္သည့္ဘက္က
ပံပိုးပါက
ေရာင္၀ါထိန္ထိန္
သင့္ဂုဏ္ရွိန္လည္း
သင့္ရပ္သင့္ရြာ
သာယာသလို
ေအးျမခ်မ္းသာ
လန္းျဖာၾကၿပီး
အမုန္းမဖက္
တြဲလက္ဆုပ္ကိုင္
မေကာင္းအတင္း
စိတ္မသြင္းပဲ
အၿမဲေရွ႕ေဆာင္
လမ္းျပေအာင္မွ
တို႔ ေနာက္ကဖြား
တို႔ျပည္သားလည္း
ေျဖာင့္ တျဖဴးျဖဴး
ခရီးထူးအား
တက္လွမ္းႏိုင္ၿပီး
တို႔စုိက္ေသာ ပင္
တို႔ ျမစ္ျပင္နဲ႔
ထင္ရွားေတာင္ကုန္း
သစ္ေတာမျပဳန္းဘဲ
အၿမဲသာယာ
လွပကာမွ
လူတန္ဖိုးႏွင့္
လူမ်ိဳးျမတ္မွန္
ေဖာ္ရည္သန္ရာ
ျဖစ္ေပလိမ့္မည္……………………..။