ဘာမွမေရးရက္ပါဘူး

ခ်စ္တဲ့အသည္းညွာေလးရယ္

ကိုယ့္လက္ဖဝါးေတြဟာ

ျပႆဒါးနိမိတ္ သိပ္ဆန္လြန္းတာမို ့

လြမ္းတာေတာင္စာစီျပငိုဖို ့ အခြင့္မသာခဲ့ဘူး

အားတင္းထားပါကြယ္

မွားယြင္းသြားတဲ့ အတိတ္ဟာ

ခုခ်ိန္မွာအဆိပ္သက္သက္

အနားမွာအရိပ္လိုအျမဲရွိခြင့္

အတြက္

အိပ္မက္မဟုတ္တဲ့

အခ်စ္စိတ္ေတြက

အဲဒီအဆိပ္ေတြထဲ ခြင္းလို ့

ျဖိဳ လင္း ေတာက္ ပ လာပါလိမ့္မယ္

ေက်းဇူးျပဳ၍

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေစတသိက္ကို.

ပိမ္းပိတ္ေအာင္အေမွာင္မခ်လိုက္ပါနဲ ့

ငါ့ကမၻာမွာ

အစဥ္ ထင္း

လင္းေနမယ့္ ပုရိသဟာ မင္း

ေျပာင္းလဲျခင္းေတြကင္းတဲ့အရပ္မွာ

ထာဝရအတူဆိုတဲ့ အခင္းအက်င္းရွိမယ္

ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ကို

ခ်န္ရစ္ထားခဲ့ဖို ့အေတြး

မင္း

မေရြးလိုက္ပါနဲ ့

ယံုပါ ကေလးငယ္ရယ္

ငါ့ဘဝထဲက မင္းကို ေဘးဖယ္ဖို ့

ဘယ္ေသာအခါမွမျဖစ္

မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့လို ့

ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲမွုေတြ

ဘယ္လိုပင္ ေဘးရံေနပါေစ

မင္းရွိေနမယ့္လမ္းဟာ

ငါ့ခိုနားရာစခန္းပါပဲ

ဟိုးးးးးးးးးမနီးမေဝးေလးမွာ ကိုယ္တို ့

ႏွစ္ေယာက္အတူဆိုတဲ့

အနာဂတ္ပံုရိပ္ေလးရွိတယ္

ယံုၾကည္စြာ လက္ဖဝါးကိုတြဲ ဘဝကိုေဆးျခယ္ၾကစို ့

(မင္းရဲ ့)ေန ့ရက္တိုင္းမွာ ကိုယ္ရွိမယ္
(ဆိုေပမယ့္
ေနရာျခား ေဒသျခား တံတိုင္းေတြအထပ္ထပ္ျခားေနတဲ့လက္ရွိမွာ
ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ခြင့္မရွိတဲ့ ေနာင္တမ်ားစြာနဲ႕
ရက္စြဲေတြတိုင္းဟာ – ျပႆဒါး
ငါဟာ အမွား ဆိုတာနဲ႕ပဲ ေနသားက်ခဲ့ရပါတယ္

(ကံတရားဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဆို …..
ျပဒါးမပါတဲ့မွန္တခ်ပ္လိုပဲ ျပံဳးျပေပမယ့္လည္း………… အဆံုးသတ္တိုင္းမွာ အရွံုးပဲရတယ္) )