သံလြင္ေရ

နင္…အခုဘယ္မွာလဲ….

ငါကေတာ့ အခု…

ေတာင္းဆုေတြ တိတ္ဆိတ္..

မ်က္ရည္အိတ္ကိုေဖာက္ထုတ္.

ရယ္ေမာသံေတြ ခုတ္လွဲခံထားရတဲ့

ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ဇံုမွာ ေနေနတယ္..။

ခံစားခ်က္ ကင္းမဲ့ဇံု ဆိုလို႕

ႀကီးက်ယ္တယ္ မထင္ပါနဲ႕ဦး..

ဘယ္ဘက္ ရင္အံုတိုင္းမွာ ဒဏ္ရာကိုယ္စီနဲ႕

အသည္းကြဲတယ္ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရေတြ

လက္ထိုးအန္ခ်ရေလာက္ေအာင္ ေပါမ်ားတဲ့

အလြမ္းသယံဇာတ ေတြထြက္တဲ့ နယ္ေၿမတစ္ခုပါ..။

ေအး………..

အဲဒီမွာ ငါအခု ေနေနတယ္ မိသံလြင္..။

ငါတို႕ နယ္ေၿမထဲက

ကဗ်ာ၀ါသနာပါတဲ့အကိုႀကီးကေၿပာတယ္

ရင္ကြဲနာက်တယ္ဆိုတာ မေသနိုင္ပါဘူးညီေလးရာတဲ့

ရင္= ရင္ခုန္မႈ

ကြဲ= အသည္းကြဲမႈ

နာ = နာက်င္မႈ

က် = စိတ္ဓာတ္က်မႈ

ငါတို႕ အကုန္ စုၿပံဳ ခံစားဘူးခဲ့ၿပီ မဟုတ္လားတဲ့..။

ငါတို႕ဟာ

နာဖ်ားေနဖို႕ မရွက္တဲ့

နွလံုးသားဆိုင္ရာ ေရာဂါသည္မ်ားပါ..မိသံလြင္

ငါေလ….နင့္ကို သိပ္ေတြ႕ခ်င္တာဘဲ….

ကဲ..

အဲသေလာက္ထိေအာင္

အရွက္တရားကင္းမဲ့ေနၿပီကြယ္…..။

ရြက္ဆုတ္ၿပကၡဒိန္တစ္ခုလို

ငါ့ဘ၀ကိုဆုတ္ၿဖဲပါ မိသံလြင္…

ခံစားခ်က္ ကင္းမဲ့ဇံုမွာ

ရင္ခုန္သံေတြပါ  စံုလံုးကန္းေအာင္

မင္းနႈတ္ခမ္းက ရက္စက္တ့ဲ ၀ါက်ေတြနဲ႕ မန္းမႈတ္ပါ..။

နင့္ဆီကို အသြားလမ္းလား…

နင့္ဆီက အၿပန္လမ္းလား….

ဘာမွေရေရရာရာမသိတဲ့ လမ္းဆံုတစ္ခုမွာ

နင့္ေၿခသံကို ေစာင့္ရတာ

ခမ္းနားစြာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသနည္းတစ္မ်ိဳးပါဘဲ…။

နင္ ငါ့ကို နာက်ည္းေနဆဲမဟုတ္လား…

ကဲ…အဲသည္ေလာက္ မေတြ႕ခ်င္ဘူးဆိုမွၿဖင့္…

ထာ၀ရမုန္းေနၿပီ ဆိုရင္ၿဖင့္

ဒီ လမ္းကိုမလာပါနဲ႕..

ဆုပ္လဲစူး စားလည္းရူးမဲ့အတူတူ

မထူးဇာတ္ခင္း … မင္း ငါနဲ႕ေ၀းပါေစလို႕

ရင္အပြင့္ခံ ဆုေတာင္းမယ္ မိသံလြင္…..

ေၿပးပါ သံလြင္ေရ…..ေၿပးပါ…

အေ၀းဆံုးကို ေၿပးပါ…

ၿမင္လ်က္နဲ႕..

မၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ

ငါ ေနာေက်ေနၿပီးသား

ခပ္ညံ့ညံ့… အားထုတ္မႈ….တစ္ခု…ပါ..ဟာ…။။။

နိုးဆက္ ေန႔