ငါ့ႏွလုံးသားက
ကဗ်ာေတြထုဆစ္ေနခ်ိန္မွာ
ငါ့လက္တစ္စံုက
အိပ္မက္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ထားနိုင္စြမ္းမရွိေတာ့
ေတြေ၀မွုေတြ ထမ္းပိုးထားရတဲ့
၀ဲဘက္ရင္တခ်မ္းဟာ ပိျပားလို ့လာတယ္….။
အိပ္စက္ျခင္း မစြမ္းတဲ့
အိပ္ေဆးေတြနဲ့ ေထြးသတ္
ညဥ့္နက္နက္မွာ အေတြးတစ္စက
ပင္လယ္ၾကီးျပာေနတာ
ေကာင္းကင္ျပာျပာ ၾကီးအုပ္မိုးထားလို ့ဆိုတာေတြးမိေတာ့
ပင္လယ္ေရေတြ ဘာေၾကာင့္ငန္ေနရလဲ ေတြးမိျပန္ေရာ….။
မေန ့က
ဒီေန ့မနက္ေနျခည္ေႏြးေႏြးေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္လက္ကမ္းမိတဲ့ ငါက
ဒီေန ့
မေန ့ က၀င္သြားတဲ့ေနညိုခ်ိန္ကို
တမ္းတ ဆဲြယူေနခ်င္ျပန္ေရာ….။
လြမ္းေတး ညည္းဖို ့
စကားလံုးရွာမရေတာ့
သံစဥ္ေတြေမ်ာပါသြားတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေဘးက ဥၾသငွက္ကေလးကို
အားက်မိတယ္….။
ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ့
ေကာင္းကင္အေၾကြေကာက္တဲ့လက္သာရခဲ့ျပီး
မရွုမလွျပဳိက်ေနတဲ့
ငါ့ရဲ့ ခပ္မြဲမဲြေကာင္းကင္ကိုေကာက္
ပင္လယ္ၾကီးကို အုပ္မိုးႏိုင္ခဲ့ရင္
ပင္လယ္ေရေတြ ခ်ဳိလာမလားပဲ………….။

ေ၀ဟင္