အလြမ္းေတြတနင့္တပိုးနဲ႕ ေၾကကဲြေနတဲ့ေကာင္းကင္အေသတစ္ခု
မည္ကာမတၱအေတြးေတြလြယ္ထားရင္း ခပ္ရင့္ရင့္သီက်ဴးခဲ့ရ
ဒီလိုေဆာင္းမနက္ေတြတိုင္း ဒီဇင္ဘာဟာမသိသလိုေနနိုင္လြန္း
ဒီလိုနဲ႕မရပ္မနားသြားခဲ့တာ ရာစုတစ္ခုကိုေက်ာ္လြန္သြားခဲ့
နွင္းမက်လို႕ေဆာင္းမဟုတ္တာလား
ေဆာင္းမဟုတ္လို႕ႏွင္းမက်တာလား
ဥတုသံုးလီရာသီစက္၀န္းေျပာင္းခ်င္လြန္းခဲ့
ေဆာင္းအေသေတြရဲ႕ၾကားမွာ ေျခာက္ျခား
မင္းမရိွခဲ့တာေဆာင္းေတြမ်ားလြန္းသြားခဲ့
အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ေဆာင္းေတြ
ေနသားတက်ရိွခဲ့ပါျပီေလ ။              ။

တင္မ်ဳိးႏိုင္