နာရီေတြ ေပ်ာက္တဲ့
ညအေမွာင္ေတြခပ္မ်ားမ်ားက
ဘ၀ကို အပုိင္ယူထားေပမယ့္
အလင္းေရာင္ တခ်ဳိ႕နဲ႕
ငါ ျပန္ဆြဲဆြဲထုတ္ေနတယ္.

ေျခလွမ္းတစ္ဘက္ရဲ႕ေရွ႕က
ေခ်ာက္နက္နက္ေတြကိုလည္း
ေရွာင္ကြင္းသြားလာေနရျပန္တယ္။

နာရီသံမမွန္တဲ့
အခ်ိန္ေတြကိုလည္း
ေသေဖာ္ညွိဖို႕ ၾကိဳးစားေနျပန္တယ္

အစီအစဥ္မရွိတဲ့
ေတြေ၀မႈေတြကိုလည္း
အခ်ိန္ျပည့္ တုိက္စားပစ္ျပန္တယ္

မေသခ်ာတဲ့
လူ႕ေလာကၾကီးက
ေသခ်ာမႈေတြကိုလည္း သက္ေသျပျပန္တယ္

ေအာ္သံေတြ
ေလွာင္ရယ္သံေတြ
ငိုေၾကြးသံေတြ ကိုလည္း ၾကားေယာင္ေနျပန္တယ္

နီေစြးေစြး
အေရာင္ခပ္မ်ားမ်ားကို
ရင္ဘတ္ထဲေလာင္းထည့္
နဂိုအပူေတြၾကားထဲက
အပူသည္ ခပ္ရင့္ရင့္တေယာက္ကို
ရွဳိက္သြင္းေနျပန္တယ္။

သစၥာလုိ႕ တြင္တြင္ေျပာ
ေမတၱာတရားေတြ ဒရေဟာ စီးက်ျပီး
ေငြတစ္က်ပ္ေတာင္ မသထာတဲ့
ဘ၀အေၾကာင္းခပ္မ်ားမ်ားကို
အန္ထုတ္ျပစ္လုိက္တယ္.။…။

ကဲ.. အၾကိမ္ၾကိမ္ ရူးေနတာပါပဲ။..။