Home
Post Masterpiece
Register
Login
ခ်စ္သူအတြက္ ေနာက္ဆုံးမွာတမ္း
ကုိယ္ေသဆုံးသြားခဲ႔ေပါ႔ အခ်စ္ရယ္၊
ကုိယ္႔အတြက္
ေၾကကြဲသီခ်င္းေတြ မဆုိပါနဲ႔
ႏွင္းဆီသစ္ပင္ေတြ
အရိပ္ေကာင္းေကာင္း ထင္းရွဴးပင္ေတြကုိလည္း
မစိုက္ပါနဲ႔။
ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းကသာ
ကုိယ္႔အေပၚမွာ
ႏွင္းမႈန္မိုးစက္ေတြနဲ႔ စိုယိမ္းေနပါေစ။
မင္း–ကုိယ္႔ကုိ သတိရရင္လည္းရပါ
ဒါမွမဟုတ္ ေမ႔ရင္လည္းေမ႔လုိက္ပါ။
ကုိယ္ကေတာ႔ အရိပ္ေတြကုိလည္း မျမင္ႏိုုင္ေတာ႔ဘူး။
မုိးရဲ႕ရသကုိလည္း မရေတာ႔ဘူး။
ႏိုင္တင္ေဂးရဲ႕ ပရိေဒ၀ေတးသြားေတြကိုေတာင္
သူ–ဆုိလည္း ကုိယ္မၾကားႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
ေန၀င္ျခင္းလည္းမရွိ၊ေနထြက္ျခင္းလည္းမရွိ
အဲဒီလုိ ဆည္းဆာမွာ မက္တဲ႔ အိပ္မက္တစ္ခုေပါ႔။
ကုိယ္သတိရရင္လည္း ရေနဦးမယ္။
ၿပီးေတာ႔-ေမ႔ရင္လည္း ေမ႔သြားလိမ္႔မယ္ကြယ္။
Comment #2
ေန၀င္ျခင္းလည္းမရွိ၊ေနထြက္ျခင္းလည္းမရွိ
အဲဒီလုိ ဆည္းဆာမွာ မက္တဲ႔ အိပ္မက္တစ္ခုေပါ႔။
ကုိယ္သတိရရင္လည္း ရေနဦးမယ္။
ၿပီးေတာ႔-ေမ႔ရင္လည္း ေမ႔သြားလိမ္႔မယ္ကြယ္။
By: ေမပ်ဳိ at Dec 20, 2012
Comment #3
အရမ္းၾကိဳက္တယ္ ဆရာတာရာမင္းေ၀ကဗ်ာေတြဆိုရင္
အခုလိုဖတ္ခြင့္ရတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကို
By: loafer at Dec 20, 2012
Comment #4
အားေပးတာေက်းဇူးပါ။ေနာက္ကုိလဲတင္ေပးစရာေတြရွိပါတယ္။ႀကိဳးစားၿပီးတင္ေပးပါ႔မယ္။
By: lighthunter at Dec 25, 2012
Comment #5
အရမ္းႀကိဳက္ပါသည္…ပန္းလက္ဖဝါးပိူင္ရွင္ကိုလည္း လြမ္းပါသည္….ေက်းဇူးတင္ပါသည္
By: နုိးဆက္ at Apr 23, 2013
Comment #6
ဒီကဗ်ာက ဘာသာၿပန္ကဗ်ာပါ။ 1800 ခုႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ခရစ္စတီးနား ရုိဆက္စတီးေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။ မူရင္းကဗ်ာ နာမည္က Song တဲ့။
By: Paingsoe at Oct 14, 2013
Comment #1
ဒီpoemcorner မွာ ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းနုိင္ရဲ႕မွာခဲ႕မယ္ေမာင္ဆုိတဲ႔ကဗ်ာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။အဲဒီကဗ်ာက ဂႏၳ၀င္ဟန္နဲ႔ ။အခုကဗ်ာကေတာ႔ ေမာ္ဒန္ဟန္နဲ႔ဆုိေတာ႔ ႏွစ္ပုဒ္စလုံးခံစားနုိင္ေအာင္တင္ေပးလုိက္တယ္။