အျပင္ဘက္က အပူန႔ဲ
ရင္ထက္က အပူ
မထူးျခားတ့ဲေန႔
နာက်ည္းမႈေတြ တေျမ့ေျမ့ေတာက္ပ

အတၱႏွစ္ခုရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ
အလြမ္းမပါ
အနမ္းမပါ
ကိုယ့္ဆူးကို ကုိယ့္ဘာသာမႏႈတ္ပယ္ျခင္းက
ရင္ခုန္စရာေတြ လမ္းက်ဥ္းခ့ဲၾကေပါ့

ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း တီးခတ္မႈက
ဘယ္လိုမွ နား၀င္ပီယံ မျဖစ္မွေတာ့
တီးလုံးေတြခ်ည္း တစ္ဖက္သတ္ထြက္ေနတ့ဲ
အဲဒီကက္ဆက္
အိပ္မက္ေတြ ေလေဖာ့ပစ္ၾကတာေကာင္းတယ္။

ကြဲစမ္း(အတိတ္ကိုေမ့ေလ်ာ့တတ္သည္အထိ)
အက်ၤ ီရင္ဘတ္ကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္
ပစၥဳပၸန္ထဲ ပစ္ခ်ထားလိုက္တယ္။

အ့ဲဒီေန႔
ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လုံးေမွာက္ရင္း
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္ထြင္းဖို႔ကတိျပဳတ့ဲေန႔