က်က်နနေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခခယယျဖစ္ေနရတဲ့မေရရာျခင္းမ်ားစြာဟာ
တသသနဲ႕ရယ္ေပါ့……လွလွပပေလးနဲ႕ကၽြမ္းေလာင္သြားတဲ့ႏွလံုးသား
ဒီေဆာင္းအကုန္မွာ ငါကိုယ္တိုင္ျမဳပ္ႏွံလိုက္မယ္ကြယ္
တခမ္းတနားဆိုဖဲြ႕ လြမ္းဖြယ့္အေၾကာင္းေတြသီၾကဴး အသံစံုခ်င္လည္းစံုနိုင္ပါတယ္
အမွန္ဆိုတာမကုန္နိုင္ေပမယ့္ အျပန္ဆံုနိုင္ဖို႕ေတာ့ခဲယဥ္းေနဆဲ့
ငါ အသံကုန္ဟစ္လိုက္မယ္ ျပန္မဆံုျဖစ္ခဲ့ရင္ ကံကုန္ရစ္ခဲ့ျပီလို႕ေပါ့
အလႊာစံုဆိုေပမယ့္ အညွာမကုန္ေသးတဲ့အသီးေတြလို တိုးလို႕တန္းလန္း အိုးတို႕အန္းတန္း
အို…. အပ်ဳိခ်မ္းခ်စ္သခင္ရယ္ ….အကိုနမ္းခ်စ္ခ်င္တယ္ …ဆိုစမ္း ..ဆိုစမ္းပါကြယ္ တဲ့
ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းထဲက အဆစ္ေတာင္းျခင္းမ်ားစြာလို ငါတို႕အသစ္ အေဟာင္းဘာလို႕ကြဲေနရမွာလဲ
အေဟာင္းနဲ႕အသစ္ေပါင္းစပ္ျဖစ္ရင္ေကာင္းတဲ့အသစ္ေတြဟာ ငါတို႕ကမာၻသစ္ကိုအလွဆင္လိမ့္မယ္
ေထာင့္ေတြေျပာင္းရင္အသစ္ဆိုတာအေဟာင္း အေဟာင္းဆိုတာအသစ္ ခံစားတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ေခတ္အဆက္ဆက္အခ်စ္အတြက္နဲ႕ေပးဆပ္ခဲ့သူမ်ား အျဖစ္အပ်က္စံုသြားေစဖို႕
ငါ့ရဲ႕ ရာဇ၀င္ေမ်ာကိုဇာတ္စံုဖြင့္လိုက္မယ္ အလြမ္းမ်ားျဖင့္ေတာက္ပေစ
ပန္းပိေတာက္နဲ႕ခေရဖူး လမ္းတေလွ်ာက္၀ယ္စံုမဖူးပါဘူး သူ႕အလွည့္ႏွင့္သူ
ျမင္ျမင္ရာလမ္းတေလွ်ာက္မွာ အလကၤာေတြေကာက္ခါဖူးလို ကဗ်ာပန္းေတြရင္မွာသီ
လွမ္း၀င့္လို႕ရင္ကိုခ်ီ စံုညီညီတူကာလွမ္း လြမ္းသင့္ပန္းခ်ီ
ဘ၀စုတ္ခ်က္ၾကမ္းေတြနဲ႕ အလွဒဏ္သင့္ပန္းေတြလို အခ်ိန္မသင့္မွီေခၽြခံရ
ဒါ ေႏြဘ၀ေတြလို႕ဆိုလိုဆို အေနမလွေလတဲ့ သေျပၫိုကို ငါတို႕ ဒီဇင္ဘာလေတြမွာဆံုးရႈံးခဲ့ရ
ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းပါပဲေလ ပင္ပန္းတယ္ဆိုေပမယ့္ အခ်စ္စခန္း၀ယ္တူကာမွ်လို႕
ဒီလမ္းမွာတို႕တေတြဆံုးရတယ္ ၫိႈးကာထစ္ခ်ဳန္း ။                     ။

တင္မ်ဳိးနိုင္