(၁)

ေၿပာရဦးမယ္  မိုးသို ေရ

နင္မေပ်ာ္လို႕ ေစာေစာနုတ္ဆက္သြားတဲ့ေလာကကေတာ့

ငါတို႕အတြက္ ကြပ္လပ္ႀကီးတစ္ခု ၿဖစ္လာၿပီ

ငါတို႕မွာ လက္ဖ၀ါးေတြရွိတယ္..

ငါတို႕မွာ မင္တံရွိတယ္..

ဒါေပမဲ့ ငါတို႕မွာ စကားလံုးေတြမရွိႀကဘူး..

နင္အတြက္ ေဖာက္ထုတ္ခဲ့ႀကတဲ့

ငါတို႕သူငယ္ခ်င္း ၈ ေယာက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကေတာ့

အခုအခ်ိန္မွာ နင္နဲ႕ မနက္ ေတြကိုၿပန္ငတ္ေနႀကတယ္..

အဲလိုဘဲေလ

ငါတို႕ တိုင္းၿပည္ႀကီးကလည္း ငတ္တစ္လွည့္ ၿပတ္တစ္လွည့္ေပါ့

နင္ေၿပာသြားတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ ထမင္းတလုတ္မ်ိဳး

ထမင္းရည္တစ္ခြက္ ႀကိမ္တစ္ခ်က္ ဘ၀မ်ိဳး

အခုေတာ့ ငါတို႕ယံုတတ္သြားၿပီဟာ…။

(၂)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသိုေရ

ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ

ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံေလးေႀကာင့္ ဆိုတဲ့

နင္ခ်စ္တဲ့ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းႀကီး နန္းခ်ခံလိုက္ရၿပီ..

အခုဆို လ်ပ္စစ္စုန္းေကာင္ရဲ႕ ေအာ္သံတဂီးဂီးနဲ႕

မီးထဲကို အၿဖဴအစိမ္းေတြနဲ႕စတိုးႀက…

သိပ္လွခဲ့တဲ့ ငါတို႔ေက်ာင္းႀကီးမွာ

အခုဆို ေဆးမင္ေႀကာင္ပရပြေက်ာင္းသားနဲ႕..

မိပ္ကပ္ထူထူ ေက်ာင္းသူနဲ႕

ေဆးလိပ္မီးခိုးထုတ္လုပ္ တဲ့ ေက်ာင္းသားနဲ႕..

Dior ရနံ႕ထုတ္တဲ့ေက်ာင္းသူနဲ႕

တူတာတစ္ခုကေတာ့..

က်ဆံုးေလၿပီးေသာ…ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအားအေလးၿပဳဆိုတဲ့စာသားမွာ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္နာမည္ပါမွန္း မသိႀကေတာ့ဘူး..

ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ အလံအား အေလးၿပဳ ရဲ႕ေနာက္မွာ

စိတ္ဓါတ္ေတြမပါႀကေတာ့ဘူး….။

(၃)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသိုေရ…

နင့္ကို မွတ္မိလားလို႕ ငါတို႕လိုက္ေမးႀကေတာ့

ဆရာမတစ္ေယာက္ကေၿဖတယ္

ဟို..အိမ္စာဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္တဲ့ေကာင္မေလး မဟုတ္လား..တဲ့

ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကေၿဖတယ္

ဟို..အခန္းထဲမွာ နွာေခါင္းေသြးခဏခဏလ်ံတဲ့ေကာင္မေလးေလတဲ့

နင့္ အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္ကေၿဖတယ္

မိဘအစြန္႔ပစ္ခံ ကေလးမေလး ေပါ့တဲ့….

ကဲ

အဲဒီ လက္စေဖ်ာက္တဲ့ပညာရပ္ဟာ

ေလာကရဲ႕ အမွတ္တရာနဲ႕ ဂုဏ္ထူးရဘာသာဘဲၿဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ရဲ႕..။

အိမ္နီးခ်င္းမသိေပမဲ့

ရင္နီးခ်င္းငါတို႕ေတြ သိတယ္..

တစ္ေန႔ တစ္ရက္..ငါတို႕ရဲ႕ ေအာင္ၿမင္ၿခင္းပရပိုက္မွာ

စိတ္ရွိလက္ရွိဆြဲၿဖဲခံထားရတဲ့ နင့္ရာဇ၀င္

မာတိကာမွာ ၿပန္တင္နိုင္ပါေစလို႕ ငါတုိ႕ဆုေတာင္းေနတယ္သူငယ္ခ်င္း..။

(၄)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသို ေရ

မာယာနဲ႕လွည့္စားဖို႕က်င္းသားရေနတဲ့ ေလာကမွာ

မိန္းမေတြရဲ႕ စကတ္ေတြေတာ္ေတာ္တိုလာႀကတယ္..

ဘန္းစကားေတြ စန္းထလာႀကတယ္..

Educated စစ္စစ္ၿဖစ္ဖို႕ ၁၀၀ရာခိုင္နႈန္းမေသခ်ာေတာ့တဲ့ေခတ္မွာ

စာရိတၱ ပ်က္ၿပားဖို႕ေတာ့ လြယ္ကူလြန္းလာခဲ့တယ္

ေသးငယ္လွတဲ့ ငါတို႕ၿမိဳ႕ကေလးမွာေတာင္

နိုက္ကလက္ေတြေဆာက္

ဇိမ္ခန္းေတြမိႈလိုေပါက္လာခဲ့

တည္းခိုခန္း တစ္ခ်ိဳ႕ဆို

စံုတြဲလာမွ တံခါးဖြင့္ေပးသတဲ့….။

(၅)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသို ရယ္

နင္ ထြက္ခြာသြားတဲ့ ရွစ္တန္းနွစ္က ကတည္းကေၿပာခ်င္တာပါဘဲ

ငါတို႕ေတြအခုထိ အသိမႀကြယ္ႀကေသးဘူး မိုးသို

ရွစ္တန္းအရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္

လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသိနဲ႕ ေလာကကိုေတာက္ေခါက္ခဲ့ပံု

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူဆို

နူးညံ့သိမ္ေမြ႕လြန္းတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္..

အစြန္႔ပစ္ခံ ဘ၀ကစတဲ့နာက်ည္းမႈနဲ႕

မ်က္ရည္တေတာက္ေတာက္ က်တတ္ခဲ့ပံု..

အဲဒီတုန္းက ငါတို႕

ကုန္စင္ေအာင္ နားမလည္နိုင္ခဲ့ႀကဘူး..

အေရာင္မ်ားတဲ့ ေလာကရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြအေႀကာင္း

အခုထိေတာင္ ငါတို႕ အသိေတြေခါင္းပါးဆဲ…

(၆)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသို ေရ..

နင့္ေက်ာကို စိုက္ခ်လို္က္တဲ့

အဲဒီေခတ္ရဲ႕ ဓါးခ်က္ကို ငါတို႕ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္..

နင္က သိပ္ ထက္ ၿမတ္ တဲ့ ေက်ာင္း သူ တစ္ ေယာက္ ေလ..

ၿပီးေတာ့ နာက်ည္းၿပီးသား နွလံုးသားတစ္ခု ေလ

ေၿဖာင့္တန္းရွည္လ်ားတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္

အၿမစ္ကလွဲခ် သုတ္သင္ခံခဲ့ရတာ

ငါတို႕ ၿမက္ပင္ဘ၀နဲ႕သာ ေလယူရာယိမ္းေနခဲ့ရ

နာက်ည္းစရာပါဘဲ..သူငယ္ခ်င္း

အဲဒီ မင္းသိတဲ့ အလွတရားေတြအေႀကာင္း…

ငါတို႕ပ်ံသန္းမဲ့ေကာင္းကင္.. ငါတို႕ကိုေပးၿမင္စမ္းပါ

၀င့္ႀကြားတဲ့ဦးေခါင္းေတြနဲ႕ ဓါးေတာင္းတတ္ဖို႕

ငါတို႕ေနာက္ေက်ာေတြကို သင္ေပးေတာ့မယ္။။။

(၇)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသို..

ဒီတစ္ခုကေတာ့ နင္၀မ္းသာစရာၿဖစ္လိမ့္မယ္

သိမ့္ၿမတ္အိ (အိသိမ့္)နဲ႕ ငါနဲ႕ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ခဲ့ႀကတယ္..

ေ၀ယံက စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္ေတာင္ၿဖစ္သြားတယ္

သြဲ႕သြဲ႕ က ငါခ်စ္တဲ့ကဗ်ာေလးေတြေရးေနတယ္..

ကြန္ထရာက သြားဆရာ၀န္ ေလာင္းလ်ာ

ခင္ၿပည့္စံုက ေက်ာင္း ဆရာမေလး..အၿဖစ္

နင့္လိုအစြန္႔ပစ္ခံ မိုးထက္နဲ႕ လင္းဆက္ကလည္း

သာယာတဲ့ အမႊာညီအကို ဘ၀ေလး..နဲ႕

ဘာမွမဟုတ္ခဲ့ႀကတဲ့ ငါတို႕ေတာင္

ေနရာတစ္ခုရွိေနခဲ့ႀကေတာ့

ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ နင့္ကို စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ္ရင္း

ငါတို႕ သန္းေခါင္ေတြ လင္းေနႀကေသးရဲ႕…။

(၈)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသို ေရ

ေခတ္ကိုေမ့ဖို႕

ထီးနန္းကိုေမ့ဖို႕

ေတာ္လွန္ေရးကိုေမ့ဖို႕

သင္ခန္းစာကိုေမ့ဖို႕

စာသင္ခန္းကိုေမ့ဖို႕

သူရဲေကာင္းေရြးပြဲမွာ DOTA ဟာ အမွတ္ၿပည့္ခဲ့တယ္..

အဲဒီလိုဘဲ

နီကိုးကစ္မင္းကို သတိရဖို႕

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကို သတိရဖို႕

လိင္ဆက္ဆက္မႈ ကိုသတိရဖို႕

ကုတ္ကင္းကို သတိရဖို႕

ေဒၚလာ သန္းတစ္ေထာင္ကိုသတိရဖို႕…

၀ါးလံုးတစ္ခင္းေပၚ အလံုးအရင္းတက္ေနႀက..

ဘ……..၀……..ေတြ…။

(၉)

ေၿပာရဦးမယ္ မိုးသိုေရ

ေလာကက တရားခံလုပ္လိုက္တဲ့ Lukaemia ဟာ

နင့္အတြက္ တစ္ခဏ

ငါတို႕အတြက္ တစ္ဘ၀စာဖ်ားနာမႈပါဘဲ..

ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြ အားလံုးဟာ

တူညီ၀တ္စံု၀တ္ လူၿပိန္းမ်ားကို မ်က္နွာခ်ိဳေသြးေနရတဲ့

အဲဒီေလာကရဲ႕ ငါတို႕အေပၚရယ္သံေတြေအာက္

ေသြ႕ေၿခာက္အက္ကြဲၿပီး ၿမဳပ္နွံခဲ့ရၿပီ…

ငါတို႕ဆီ နင္ၿပန္မလာေတာ့ဘူးလား…..

ငါတို႕ဆီ နင္ၿပန္မလာေတာ့ဘူးလား….

ငါတို႕ဆီ နင္ၿပန္မလာေတာ့ဘူးလား……မိုးသို…

th$ + n$n