ႏွစ္သစ္ရဲ႕အစ…..
ႏွစ္ကူး လို႔ ေခၚခ်င္ ေခၚပါ…..
အေပ်ာ္ဆံုးပြဲေတာ္ ဆိုတာ…..
ျငင္းခ်က္မထုတ္ႏိုင္တဲ့…..
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ခ်စ္စရ သၾကၤန္…..
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ ျခယ္လွယ္ ထားတဲ့ သၾကၤန္…..
သူမနဲ႔ငါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရ္…..
ပထမဆံုး အေနနဲ႔…..
သူမရဲ႕ ခပ္ပါးပါး ႏႈတ္ခမ္း တစ္စံုကို…..
ငါ ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္…..
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြလဲ ပိုျပီး ေႏွာင္ဖြဲ႕ခဲ့မိတယ္…..

(၂)
သၾကၤန္ၾကီးလဲ လက္ျပသြားျပီ…..
ပိေတာက္ေတြလဲ ႏႈတ္ဆက္သြားျပီ…..
ေလႏုေအးေလးေတြေတာင္ ခပ္သုန္သုန္မတုိက္ေတာ့တဲ့…..
ေမလရဲ႕ အစနဲ႔အတူ…..
ေရာ္ရြက္၀ါေလးေတြလဲ ခုန္ေပါက္ လိုက္ပါလာခဲ့ၾကတယ္ေလ…..

ေႏြဦးရဲ႕ သေကၤတ…..
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တိုက္ခက္တက္တဲ့…..
ေႏြးေတးေတး ေလပူေလးေတြနဲ႔…..
ခပ္ရွရွ ရွပ္တိုက္ေျပးသြားတဲ့…..
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြအၾကား…..
ပူေလာင္ျခင္းဆိုတဲ့ ဒုကၡေတြလဲ…..
မသိမသာနဲ႔ ေမွးျပီး လိုက္ပါခဲ့ၾကပါတယ္…..

အမွားဆိုတာ သိပါတယ္…..
အမွန္ဖူးဆိုတာ လဲ သိေနတယ္…..
မဟုတ္ပဲ ေျပာမိတဲ့ ငါ့ စကား တစ္ခြန္း…..
မျဖစ္သင့္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကိစၥေတြအၾကား…..
ေနာင္တ ဆိုတဲ့ စကားေလးႏွစ္ခြန္း…..
လက္ပိုက္ျပီးေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလး ရပ္ေနၾကေလရဲ႕…..

မုန္တိုင္းထန္တဲ့လ လိုပဲ ေခၚေခၚ…..
ဂၽြန္လ လို႔ပဲ ေခၚေခၚ…..
ဘယ္လိုပင္ ပဲ ေခၚေနပါေစ…..
ငါ့အတြက္ေတာ့…..
အမွားေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့…..
ျပႆဒါးလ လို႔ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ပါရေစ…..

တစ္ပတ္မွာ ၅ ရက္ စကားမ်ားၾကတယ္…..
၂ ရက္ က မေတြ႕ျဖစ္ၾကဖူး…..
အျမဲတမ္း ျပႆနာ တက္လို႔လား ေတာ့ မသိဖူး…..
အနာဂတ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့…..
ေၾကာက္စရာ ပံုျပင္တပုဒ္လိုပဲ…..
နားေထာင္ရမွာ ေၾကာက္လာခဲ့တယ္…..
ကံၾကမၼာရယ္…..
ငါ့ဘက္မွာ တစ္ျခမ္းေလာက္ပဲ ရပ္ေနေပးစမ္းပါ…..
ငါ ေတာင္းဆိုေနပါတယ္…..

ဂ်ဴလိုင္လ…..
သူမနဲ႔ ပတ္သပ္တဲ့…..
ဒိုင္ယာရီတစ္အုပ္…..
ငါလံုး၀ ျပည္ဖံုးကာခ်လိုက္ခဲ့တယ္…..
မွတ္မွတ္ရရ…..
မေအးမပူတဲ့…..
ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ၅ ရက္ေန႔…..
ငါ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြကို…..
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့တယ္…..
ေနာင္တအရဆံုး အမွားေတြအတြက္ေပ့ါ…..

သူ႔မ ေရွ႕မွာ ငါ…..
ဒူးေထာင္ေတာင္းပန္ေနခဲ့မိတယ္…..
ဒီလိုအမွားမ်ိဳး…..
ငါဘယ္ေတာ့ မွ မျဖစ္ေစရဖူး…..
သူမ လက္မခံခဲ့ပါဖူး…..
ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ခါရင္း…..
ညွင္ညွင္သာသာေလးပဲ ေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တယ္…..
ငါ…..
အရမ္းပဲ ၀မ္းနည္းခဲ့ရတယ္…..

သူမဘက္က ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမခြဲပါဖူး
ဒါေပမဲ့…..
သူ႔မ ကို ငါ အားနာလာမိတယ္…..
ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္မထားႏုိင္ပဲ…..
သူမ အခ်စ္ကို ငါ မပိုင္ဆိုင္သင့္ဖူး…..
ဒီလို ရူးမိုက္မိုက္ အေတြးလဲ ငါ ေတြးခဲ့မိတယ္…..
ငါ့အတြက္…..
ေနာင္တအရဆံုး အေတြးပဲ…..
ဘာပဲျဖစ္ေနပါေစ…..
လူတိုင္းမွာ ဒုတိယအၾကိမ္…..
ၾကိဳးစားခြင့္ရွိတာပဲ…..
ငါၾကိဳးစားခဲ့သင့္တယ္…..

၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႔…..
သူမ ဆီက အျပန္…..
ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြး ေတြနဲ႔
ေနာင္တ အရဆံုး စကား လံုးေတြ…..
ဖုန္းထဲက တစ္ဆင့္…..
သူမကို ငါ ေျပာလိုက္မိတယ္…..
“ငါတို႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္” …..

သူမ နဲ႔ ပတ္သပ္တဲ့ ငါ့ ကဗ်ာ…..
ဒီေနရာမွာ အဆံုးသတ္ပါျပီ…..
ငါ မရွိတဲ့ ဘ၀မွာ…..
သူမ ေပ်ာ္ေနမွာပါ…..
သူမ အတြက္ ပဲ ေနာက္ဆံုး လုပ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္…..
ငါ့ကိုငါ ျပန္ မသံုးသပ္မိခဲ့ပဲ…..
ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကို လိမ္ခဲ့မိတယ္…..

ငါမရွိတဲ့ ဘ၀ မွာ သူမ ေပ်ာ္ေနပါတယ္…..
သူမ မရွိတဲ့ ဘ၀ ဟာ ငါ့အတြက္ ကာလာမဲ့ခဲ့တယ္…..
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်…..
ငါ့ႏွလံုးသား ကို…..
တျဖစ္ျဖစ္ ကိုက္ေနတဲ့…..
ေနာင္တ ဆိုတဲ့ ပိုး ေကာင္ေတြ…..
ေဆးမႈတ္ျပီး သတ္လို႔ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ…..
ဒီလို ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးေတြလဲ…..
ငါ ေတြးတက္လာခဲ့တယ္…..

ငါ ပထမဆံုး တက္ခဲ့တဲ့ ပထမႏွစ္…..
သူမ Assigment ေရးေပခဲ့ပါတယ္…..
အသံုးမက်တဲ့ ငါ…..
စာေမးပြဲ မေအာင္ခဲ့ပါဖူး…..
ေတာ္ေတာ္မိုက္မဲ့ ခဲ့တာပဲ…..
ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည့္မယ္ဆိုရင္…..
သူမ ေရးေပးခဲ့တဲ့ ွAssigment ေလး…..
ငါ ျပန္လိုခ်င္ပါရဲ႕…..

အခ်ိန္ေတြက လူကို ကုစားတယ္…..
ငါ့ အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါလား…..
ပထမႏွစ္အတြက္…..
ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္စာေမးပြဲ…..
ငါထပ္က်ျပန္တယ္…..
ငါ့ေခါင္းထဲက သူမ ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္လို႔ရမွာလဲ…..

သြားစမ္းပါကြာ…..
လူမႈေရးဆိုတာေတြ…..
သြားစမ္းပါကြာ…..
ပညာေရးဆိုတာေတြ…..
သြားစမ္းပါကြာ…..
အလုပ္အကိုင္ စီးပြားေရးေတြ…..
သူမ မရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ…..
ဒါေတြအားလံုး…..
သြားလိုက္စမ္းပါကြာ…..
ငါနဲ႔ အေ၀းၾကီးကို…..
မလိုအပ္ေတာ့ဖူးေလ…..

ဘာလိုလိုနဲ႔…..
သူမ နဲ႔ ပ်က္စဲ ခဲ့တာ…..
တစ္ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္သြားျပီ…..
ၾကားခံ အစားထိုး ခဲ့တဲ့…..
ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးေတြလဲ…..
ငါ့ စိတ္ကို အရည္မေဖ်ာ္ႏုိင္ၾကပါဖူး…..
ငါ…..…..ငါ…..
သူမ နဲ႔ လမ္းခြဲ ခဲ့ခ်ိန္က စျပီး…..
အရာအားလံုးကို လံုး၀ ဆံုးရံႈးသြားသလိုပဲ…..
ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုခဲ့ရင္…..
…..…..…..…..…..
…..…..…..…..…..
…..…..…..…..…..