ကေလာင္တံ၊ စကၠဴ ၊ ကဗ်ာေရးသူ တို႕ … လမ္းခြဲ

ကဗ်ာေရးသူ လက္ေခ်ာင္းေတြ အသားမာတတ္ေနရဲ႕…

ကေလာင္တံက သနားစြာေမာ့ၾကည့္ယင္း

သူ႕ေသြးစက္ေတြေတာ့ ေပးဆပ္ေနရတုန္းပဲ…။..။

ခ်မေရးၿဖစ္ခဲ႔တာေတြအတြက္ အားနာပါရဲ႕…။..။

အခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက ကေလာင္ရဲ႕ေသြးစက္နဲ႔ မတန္ဘူး…။..။

အခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက ကေလာင္ရဲ႕ေသြးစက္ထက္ တန္ဖိုးၾကီးတယ္…။..။

အခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြက ……………………….. ။…။

ကဗ်ာေရးသူက အတၱေတြကို အျဖဴေရာင္ စကၠဴထက္ စြန္းထင္းေစတယ္…။..။

ကဗ်ာေရးသူက မာနေတြကို အျဖဴေရာင္ စကၠဴထက္ ညစ္ႏြမ္းေစတယ္…။..။

ကဗ်ာေရးသူက…………………………… ။…။

စကၠဴေလးက အားငယ္တဲ႔ မ်က္၀န္းေလးနဲ႔

စြန္႔ပစ္ေလမလား ၊ တန္ဖိုးထားေလမလား စိုးရိမ္ေနရဲ႕

ကဗ်ာက ေၿပာတယ္…

ကဗ်ာ ကို အမွန္ၿခစ္ ၊ အမွားၿခစ္ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး မၿခစ္ပါနဲ႔

ကဗ်ာ က ဘာသာမဲ႔ ၊ ၀ါဒမဲ႔ ၊ မဲ႕မဲ႔…မဲ႔…မဲ႕ ပါ…။..။

ကဗ်ာ က ကဗ်ာေရးသူကိုေၿပာတယ္

ခင္ဗ်ားကို အရမ္းမုန္းတယ္တဲ႔ …။..။

ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ မ်က္ရည္စိုခဲ႔ၿပီ…။..။

ကေလာင္တံက ကဗ်ာဆရာကိုေၿပာတယ္

ခင္ဗ်ားကို အရမ္းမုန္းတယ္တဲ႔…။..။

ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ မ်က္ရည္စိုခဲ႔ၿပီ…။..။

ကဗ်ာစာရြက္ေလးက ကဗ်ာေရးသူကိုေၿပာတယ္

ခင္ဗ်ားကို အရမ္းမုန္းတယ္တဲ႔…။..။

ကဗ်ာေရးသူ………………………………….။..။

ကမၻာၾကီးက ကဗ်ာေရးသူကို တိုးတိုးေလးေၿပာတယ္…။..။

ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္ တန္ဖိုးထားပါတယ္တဲ႔…။..။

ကဗ်ာေရးသူ … နာက်င္စြာ … ကမၻာကို ေက်ာခိုင္းပစ္လိုက္သည္။..။

                                                                                              လူသစ္