သံေဝဂ ဆည္းဆာ

ဘဝနိကႏၱိက အစျဖာရင္း

ပဋိသေႏၶ ဂဗၻ အမိ ဝမ္းတြင္းက

ကုိးလ လြယ္ ဆယ္လ ဖြားလုိ႔

ဇာတိ ေလွာင္အိမ္ထဲက ထြက္ခဲ့သူ..

အခ်ဳိ႕က အေမွာင္က လာ အေမွာင္သြား သူ..

အခ်ဳိ႕က အေမွာင္က လာ အလင္းသြား သူ…

အခ်ဳိ႕က အလင္းက လာ အေမွာင္သြား သူ…

အခ်ဳိ႕က အလင္းက လာ အလင္းသြား သူ…

ဘယ္သူ ဘယ္အမ်ဳိးစားထဲ ပါလာသလဲ…..။

အကယ္၍….

နိယာမ တံတုိင္းခတ္ထားတဲ့

ဥဒၶစၥ မုိးတိမ္ေအာက္

ေမာဟေတြ ေမွာင္မုိက္

အတၱေတြ ေပ်ာ္ေမြ႔

မာနေတြ စီးဆင္း

ေလာဘေတြ ရုိက္ခတ္

ေဒါသေတြ ပုန္ကန္ထၾကြ

ဣႆာရဲ႕ ျငဴစူမႈနဲ႔

မစၦရိယ ေတာက္ ေခါက္တဲ့

ထိန မိဒၶ ေန႔ညေတြကုိ

အမွား မိစၦာ အေတြးမ်ားနဲ႔ အိပ္စက္ရင္း

အေနာတၱပၸ ႏြံ႕အုိင္အတြင္း

အကုသုိလ္ေတြကုိ မိတ္ေဆြဖြဲ႔လုိ႔

ဘဝကုိ ကမၼသကာနဲ႔

နိဂုံး အဆုံးသတ္ မလွခဲ့ဘူးဆုိရင္….။

အကယ္၍…

သံသရာက်င္လည္ ခရီးသြားရင္း

ေႏွာင္ၾကဳိးေတြ ရစ္ပတ္လုိ႔

သံေယာဇဥ္ လယ္ကြက္ထဲ

မ်ဳိးေစ့ေတြ က်ဲျဖန္႔

ဒုကၡရဲ႕ ေနေလာင္ျပင္မွာ

အငွား ေသာကေတြနဲ႔

ပရိေဒဝ မ်က္ရည္ပူေတြ ေလာင္းခ်

စြဲလန္းျခင္း ဥပါဒ္တစ္ခု

အိပ္မက္ကမၻာအထိ သိမ္းသြင္းခဲ့လည္း

သမုဒယရဲ႕ အက္ေၾကာင္းမ်ားတဲ့

ေဝဒနာ သမုိင္းကုိ ေရးဆြဲေနဦးမယ္ဆုိရင္…။

အကယ္၍….

အေစာင့္ေတာ္ သဘာဝ ဓာတ္ၾကီးေလးခု

သတိဆုိတဲ့ သမားေတာ္

သမာဓိ တရားရွင္

ဘဝ နာမည္ရ ပညတ္

ဖြဲ႔စည္းပုံ ခႏၶာ ငါးခ်က္

ျဖစ္ တည္ ပ်က္ လကၡဏာ သုံးခ်က္

အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ ညီအစ္ကုိ

ကံ အမိ အဖ ဦးတည္ခ်က္ ဇိဝိတိေျႏၵ

အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔

ဝင္သက္ ထြက္သက္ ဖြားဘက္ေတာ္ေတြ ဝိုင္းရံထားပါလ်က္

အေၾကာင္း သမုဒယ နန္းေတာ္မွာ 

ေဝဒနာ ဦးစီးတဲ့ ဘုရင္ တစ္ဆူျဖစ္ေနေသးတယ္ဆုိရင္…။

ဒါေပမဲ့….

အခ်ိန္ဆုိတာ ေၾကြက်ဖုိ႔

တေျဖးေျဖး ရင့္က်က္လာျပီ…

အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ..

အေရွ႕က ေရာင္နီဟာ အေနာက္သုိ႔ ယြန္းလာျပီ…

ဟုိတုန္းက ႏုပ်ဳိမႈဟာ ဒီေန႔ ျပဳိက်လာျပီ…

ခုိင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ တံတုိင္းေတြ ေဆြးေျမးလြန္းလုိ႔

က်ားကန္ထားတဲ့ ေဒါင့္တုိင္းေတြလည္း

ပုိးကုိက္ ပ်က္စီး စ ျပဳလာျပီ…

စုိေျပတဲ့ ကုိယ့္ အသားေရေတြလည္း..

ေျခာက္ခမ္းခမ္း ကြဲအက္ စ ျပဳလာျပီ…

ထာဝရ မေျပာင္းလြဲ မပ်က္စီး မယုိးယြင္းတဲ့

ဟုိတုန္းက ေဆာင္ရြက္ လွဴဒါန္းျခင္း

ပုညကိရိယ ကုသုိလ္ေတြကုိ

သတိ တရား လက္ကုိင္ထားလုိ႔

တဖန္ဖန္…ကုိယ္ ျပဳခဲ့တဲ့

ထုိကုသုိလ္ေတြ အာရုံျပဳျပီး

ပီတိအျပဳံးေတြ ေဝေဝဆာဆာနဲ႔

လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ အိပ္ယာထက္မွာ

ဘဝတစ္ခုရဲ႕ ေနဝင္တံခါးကုိ

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ပိတ္ေခ်ျပီ… တကား..။ 

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း