မင္းက ငါ့အသည္းကိုခြဲ ဆားနဲ့ပက္တဲ့အခါ
ငါကအံၾကိတ္ျပီးမ်က္ရည္က်ျပရုံမွ်သာ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးခံစားလိုက္မွာပါ။
ေငြဆိုတာ
ေဆးတစက္က်စရာေနရာမရွိေအာင္ ျပည့္စံုမႈဒဏ္ရာရေနတဲ့
စာရြက္တစ္ရြက္သာျဖစ္တယ္ဆိုတာ
ငါရူးလို့ငါေျပာခဲ့တာေပါ့။
မင္းထားခဲ့ေတာ့ ငါေနခဲ့တာေပါ့
မင္းကိုလြမ္းေတာ့ငါနာက်င္တာေပါ့
နံရံကို လက္သီးနဲ့ထထိုးလိုက္တယ္ေလ
နံရံက ဘာျဖစ္မွာလဲ ငါပဲထပ္ေအာ္ရတာေပါ့။
\’ဘဝမွာ ေငြဆိုတာက\’
\’ဟုတ္မွာပါ…….ျပန္ပါေတာ့\’
မင္းကငါ့အသည္းကိုခြဲ ဆားနဲ့ပက္တဲ့အခါ
ဘာတတ္နူိင္မွာလဲ ငါက
အံၾကိတ္ျပီး မ်က္ရည္က်ျပရုံမွ်သာ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခံစားပစ္လိုက္ရမွာေပါ့။