Professional Authors

စိုုစြတ္စြတ္ အခ်စ္ေလတံခြန္

ခ်စ္ ခ်စ္ ခ်စ္ ခ်စ္ ဆိုုၿပီး

စည္းခ်က္နဲ႔ ခုန္ေနတဲ့

ႏွလံုးသားကၾကိဳးကို 

ရင္ခုန္သံအသစ္ေတြကပဲ 

သယ္ေဆာင္ေပးတတ္တာမို႔လား?

ယိမ္းႏြဲ႔ေနတဲ့ အခ်စ္ေလတံခြန္လို 

ႏွလံုးသားေတြ ေဝဆာေနတဲ့အရပ္မွာပဲ

ဝဲပ်ံခ်င္တဲ့ ၿမတ္ႏိုးမႈကိုေတာ့

ဘယ္သူက နားလည္ေပးႏိုင္မွာလဲ?

ဒါေၾကာင့္ပဲ ထင္ပါရဲ႕ …

အရင္တစ္ေယာက္ထက္

ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုု (ဒါမွမဟုုတ္) အခုုတစ္ေယာက္ကိုု

ပိုုခ်စ္တတ္ဖိုု႔

သင္ယူရင္းနဲ႔ (ဒါမွမဟုုတ္) လုုပ္ယူရင္းနဲ႔

သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္

ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္လာတယ္။

မွန္မွန္မွားမွား၊ မွားမွားမွန္မွန္

ရႈံးတဲ့ဖက္ကပဲ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရေတာ့

မႏွစ္ၿမိဳ႕ ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္

ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္လာတယ္ေပါ့။

ကြဲ ကြဲႏိုုင္လြန္းလွတဲ့ အသည္း

အမွတ္ကိုု မရွိႏိုုင္ဘူးလိုု႔ သမုုတ္ၾကတယ္ေလ။

ရယ္သံေလး သံုုးစြတ္ေလာက္ ၿဖန္းၾကည့္မယ္

“ဟား ဟား ဟား”

ၾကိဳးမခိုုင္တဲ့ ေလတံခြန္တစ္ခုု

ဒဏ္ရာ ဗလပြနဲ႔ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့အေၾကာင္းေတာ့

ေမ့လိုုက္ၾကတာေပါ့။   ။

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Jan 17, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment